هواوی، سامسونگ، سونی و شیائومی همگی از شرکت‌هایی هستند که در بازار موبایل کشورمان حضور دارند؛ اما بهترین میان‌رده‌ها کدام‌اند؟ برای پاسخ به این سوال همراه  باشید.

بررسی زومیت از محصولات میان‌رده:

• بررسی نوا 3e هواوی
• بررسی اکسپریا XA2 و XA2 اولترا سونی
• بررسی میت 10 لایت هواوی
• بررسی گلکسی جی 7 پرو سامسونگ

بازار میان‌رده‌ها در نگاه اول شاید هیجان و نوآوری‌های بازار پرچمداران را نداشته باشد اما این بخش هر ساله میزبان تعداد کثیری از ساخته‌های شرکت‌های مختلف است. بازار میان‌رده‌ها شلوغ‌ترین قسمت از تقسیم‌بندی رایج این رقابت محسوب می‌شود که بهترین محصولات برای کاربری‌های روزمره را با قیمتی معقول می‌توان در آن پیدا کرد. خرید پرچمداران توسط کاربرانی که محدودیت چندانی از نظر هزینه ندارند و به دنبال بهترین‌ عملکرد و تجربه از گوشی هوشمند هستند چندان غیر منطقی نیست. در طرف مقابل بخشی از بازار نیز خواهان گوشی‌هایی با عملکرد رضایت‌بخش و قیمت مناسب‌تر گوشی هستند؛ به دلیل تقاضای زیاد در این بخش محصولات ارائه شده در آن تنوع بیشتری نسبت به بخش‌های دیگر بازار دارد.

میان‌رده‌های مورد بررسی در این مقاله عموما میان‌رده‌های سال جاری میلادی هستند با این حال برخی از آن‌‌ها نیز در نیمه‌ی دوم سال ۲۰۱۷ روانه‌ی بازار شده‌اند. بازار میان‌رده‌ها را در حالت کلی می‌توان به دو بخش تقسیم کرد؛ گروه اول میان‌رده‌های جدید و تازه نفس بازار هستند که چه از نظر قیمت و چه از نظر مشخصات فنی پایین‌تر از گوشی‌های پرچمدار قرار می‌گیرند. دسته‌ی دیگر پرچمداران سال‌های قبل هستند که به دلیل افت قیمت شدید امکان حضور در بین میان‌رده‌ها را پیدا کرده‌اند.

دسته‌ی دیگر از محصولات نیز وجود دارند که با وجود تطابق نسبی مشخصاتشان با میان‌رده‌های دیگر اما از نظر قیمتی بالاتر از استانداردهای بازار میان‌رده‌ها قرار می‌گیرند؛ در لیست مورد بررسی ما، نماینده‌ای از این دسته حضور ندارد. در مقاله‌ی پیش روی به دنبال معرفی مختصر میان‌رده‌های بازار و ذکر نقاط ضعف و قوت هر یک از آن‌ها هستیم. در نهایت با بررسی عملکرد هر یک از گزینه‌های لیست در بخش‌هایی مانند طراحی و کیفیت ساخت، نمایشگر، دوربین، رابط کاربری، عملکرد و باتری انتخاب بهترین گزینه را با توجه به نیاز کاربر به خود او واگذار می‌کنیم. پیش از آغاز مطلب از شما دعوت می‌کنیم برای کسب اطلاعات دقیق‌تر در مورد هر یک از محصولات این فهرست بررسی‌ها را مطالعه کنید. 

۱. نوا ۳ ای هواوی

نوا 3e به عنوان جدیدترین میان‌رده‌ی هواوی در بازار کشورمان، یکی از گوشی‌های هیجان‌انگیز این شرکت در بخش طراحی محسوب می‌شود. این گوشی با نمایشگر کشیده‌ همراه با بریدگی، دوربین دوگانه و پردازنده‌ی آشنای کرین ۶۵۹ در حقیقت همان نسخه‌ی لایت پی ۲۰ محسوب می‌شود. حافظه‌ی چهار گیگابایتی در کنار بهره‌مندی از نسخه‌ی هشتم اندروید موسوم به اوریو باعث شده است تا پی ۲۰ پرو علاوه بر زیبایی در بخش عملکرد نیز حرف‌هایی برای گفتن داشته باشد. 

۲. اکسپریا ایکس ای ۲ و ایکس ای ۲ اولترا سونی

اکسپریا ایکس ای ۲ و ایکس ای ۲ اولترا آخرین گوشی‌های سونی برای بازگشتن به بازار بی‌رحم میان‌رده‌ها محسوب می‌شوند. سونی این‌ بار با استفاده از تراشه‌های اسنپدراگون ۶۳۰ در میان‌رده‌های سری XA2 یکی از نقص‌های نسل‌های گذشته را برطرف کرده است. دوربین و باتری در کنار سخت‌افزار بهبود یافته بارزترین ویژگی‌های این دو گوشی محسوب می‌شوند. این دو گوشی ۵.۲ و ۶ اینچی مشخصات فنی تقریبا مشترکی ارائه می‌کنند با این حال ایکس ای ۲ اولترا به عنوان نسخه‌ی گران‌تر ویژگی‌هایی مانند دوربین سلفی دوگانه و حافظه‌ی رم بیشتر را ارائه می‌دهد.

۳. می A1 شیائومی

می ای وان ارزان‌ترین گوشی موجود در لیست ما محسوب می‌شود به طوری که امکان حضور آن در لیست گوشی‌‌های اقتصادی نیز وجود دارد. ویژگی‌های وسوسه‌کننده‌ای مثل دوربین ۲ دوگانه ۱۲ مگاپیکسلی، تراشه‌ی اسنپدراگون ۶۲۵ و چهار گیگابایت حافظه‌ی رم Mi A1 را به گوشی خطرناکی برای رقبای گران‌ترش مبدل کرده‌ است. شیائومی هنوز به فرمول قدیمی خود برای ارائه‌ی گوشی‌های ارزان قیمت با مشخصات فنی مناسب پایبند است و گوشی‌های میان‌رده‌ و اقتصادی آن یکی از پس از دیگری بازارهای مختلف را در می‌نوردند.

۴. گلکسی جی ۷ پرو و جی ۷ پرایم ۲ سامسونگ

سامسونگ سری جی را برای پوشش بازار میان‌رده‌ها و گوشی‌های اقتصادی تولید و عرضه کرده است. گوشی‌های جی ۷ حکم پرچمداران این سری را دارند؛ جی ۷ پرو به عنوان گران‌قیمت‌ترین و بهترین عضو این خانواده به نمایشگری از نوع سوپر امولد مجهز شده است و در دو نسخه‌ی ۳۲ و ۶۴ گیگابایتی روانه بازار می‌شود؛ بر خلاف نسخه‌ی پرو در سری پرایم خبری از نمایشگر اولد نبوده و انتخاب کاربر به نسخه‌ی ۳۲ گیگابایتی محدود می‌شود. هر دو گوشی از تراشه‌های میان‌رده‌ی اختصاصی اکسینوس ۷۸۷۰ سامسونگ بهره می‌برند و ۳ گیگابایت حافظه‌ی رم برای پردازش فرامین کاربر استفاده می کنند. زبان طراحی نه چندان مدرن این گوشی‌ها را باید پاشنه‌ی آشیل آن‌ها در برابر بهترین‌های بازار میان‌رده‌ها دانست.

۵. میت ۱۰ لایت هواوی

هواوی در سال ۲۰۱۷ همراه با پرچمداران سری میت خود طبق رسم چند سال اخیر از نسخه‌ی لایت آن‌ها نیز رونمایی کرد که با حاشیه‌های کم اطراف نمایشگر و دوربین دوگانه خود در زمان ورودش به بازار توجه بسیاری را به خود جلب کرد. بدنه‌‌ی فی، تراشه‌های میان‌رده‌ی کرین ۶۵۹ در کنار باتری ۳۳۴۰ میلی‌آمپر ساعتی مهم‌ترین ویژگی‌های این گوشی محسوب می‌شوند. میت ۱۰ لایت هواوی برخی خصوصیات خود را از نسل جدید پرچمداران سری میت به ارث برده است با این حال مولفه‌هایی از میت ۹ نیز در آن به چشم می‌خورد.

۶. ردمی ۵ پلاس

ردمی ۵ پلاس که با نام ردمی نوت ۵ نیز در برخی از بازارها شناخته می‌شود یکی از میان‌رده‌های خوش قیمت بازار محسوب می‌شود. این گوشی در کنار می ای وان ارزان‌ترین با قیمت بسیار مناسب خود، مجموعه‌ای قابل قبول از امکانات را ارائه می‌دهند. نمایشگر فول‌اچ‌دی پلاس ۶ اینچی، ۳ یا ۴ گیگابایت حافظه‌ی رم و تراشه‌ی اسنپدراگون ۶۲۵ برخی از مشخصات فنی این گوشی محسوب می‌شوند. ردمی ۵ پلاس با باتری ۴۰۰۰ میلی‌آمپر ساعتی عملکردی فراتر از انتظار را ارائه می‌دهد.

طراحی و کیفیت ساخت

در بحث کیفیت ساخت و طراحی با وجود دخیل بودن سلیقه مواردی مانند وزن، ابعاد، جنس بدنه، مقاوت در برابر نفوذ آب و گرد و غبار و به طور کلی حس القا شده در تجربه‌ی گوشی مطرح است. بازار بی ‌رحم گوشی‌های هوشمند س در طراحی را بر نمی‌تابد و شرکت‌ها برای بقا در آن می‌بایست خود را همگام با تازه‌های طراحی نگاه دارند. عموما سازندگان از شیشه، ف و پلاستیک یا ترکیبی از آن‌ها در گوشی‌های خود بهره می‌برند که هر کدام برتری خاصی به دیگری دارد.

مقاله‌های مرتبط:

هواوی، میت ۱۰ لایت و نوا ۳ ای را مدرن‌ طراحی کرده است به طوری که هر دو گوشی از نمایشگرهای کشیده با حاشیه‌های اندک استفاده می‌کنند. نوا ۳ ای با نسبت نمایشگر به بدنه‌ی ۸۰.۵ درصد بهترین عملکرد را از نظر استفاده‌ی بهنیه از جلوی گوشی داشته است. این گوشی با وجود بهره‌مندی از نمایشگر ۵.۸۴ اینچی تنها ۱۴۵ گرم وزن دارد و همراه با میت ۱۰ لایت سبک‌ترین گوشی‌های لیست ما محسوب می‌شوند. با وجود شیشه‌ای بودن قاب پشتی این گوشی و زیبایی خیره‌کننده‌ی نسخه‌ی آبی رنگ آن، جذب اثر انگشت و لک‌پذیری آن گاهی آزاردهنده می‌شود. دیگر گوشی چینی لیست، یعنی ردمی نوت ۵ پلاس نیز طراحی نسبتا مدرنی به خصوص در بخش جلو دارد و همراه میت ۱۰ لایت دو گوشی فی زیبای لیست محسوب می‌شوند.

مقاله‌های مرتبط:

دو نماینده‌ی ژاپنی‌ها در لیست ما با بدنه‌ی پلاستیکی خود طراحی بهتری نسبت به نسل گذشته‌ی خود ارائه می‌دهند؛ البته وزن و ضخامت این گوشی‌ها نسبت به نسل قبل افزایش پیدا کرده است به طوری که به راحتی می‌توان‌ آن‌ها را سنگین‌ترین و ضخیم‌ترین میان‌رده‌های بازار دانست. با وجود بهبود نسبت نمایشگر به بدنه‌، میان‌رده‌های سری ایکس ای ۲ همچنان گوشی‌های خوش‌دستی محسوب نمی‌شوند. Mi A1 در کنار برادران سری جی سامسونگ دیگر گوشی‌های این لیست هستند که از قاب پشتی فی و زبان طراحی مرسوم سال گذشته بهره برده‌اند؛ نسبت نمایشگر به بدنه‌ی این گوشی‌ها تقریبا یکسان و کمتر از رقبا است و در کنار دو میان‌رده‌ی سونی از نمایشگرهای ۱۶ به ۹ استفاده می‌کنند.

تمام گوشی‌های این لیست به حسگر اثر انگشت مجهز شده‌اند و به جز در گلکسی جی ۷ پرو و جی ۷ پرایم ۲ این سنسور در پشت گوشی واقع شده است. متاسفانه هیچ یک از گوشی‌های مورد بحث در برابر نفوذ آب و گرد و غبار مقاوم نیستند؛ بنابراین اگر این ویژگی برای شما مهم است چاره‌ای جز انتخاب پرچمداران نخواهید داشت. همه‌ی گوشی‌های این لیست به شیشه‌های مقاوم به خش مجهز شده‌اند اما اطلاعات ناقص در مورد نوع آن‌ها قضاوت را در این بخش مشکل ساخته است.

با وجود بزرگ شدن ابعاد گوشی‌ها هنوز هم برخی از افراد گوشی‌های کوچک‌ و جمع و جور را بیش‌تر می‌پسندند؛ سونی برای اکسپریا ایکس ای ۲ را نمایشگر ۵.۲ اینچی برای چنین افرادی ساخته است. ارگونومی نوا ۳ ای، میت ۱۰ لایت و ردمی نوت ۵ پلاس به لطف استفاده از نمایشگرهای کشیده و نسبت نمایشگر به بدنه‌ی بالا مناسب‌تر از بقیه گوشی‌های این رده است. القای حس کالای با کیفیت علاوه بر استفاده از مواد با کیفیت با یکپارچگی آن نیز در ارتباط است؛ میان‌رده‌های سونی، ردمی نوت ۵ پلاس و جی ۷ پرایم ۲ به دلیل یکپارچه نبودن و استفاده از پلاستیک در برخی قسمت‌های آن‌ها یک پله پایین‌تر از رقبا قرار می‌گیرند.

نمایشگر

نمایشگر میان‌رده‌‌ها عموما از نوع IPS LCD است و شرکت‌ها به دلیل هزینه‌بر بودن استفاده از اولدها کم‌تر به سراغ چنین نمایشگرهایی می‌روند. خوشبختانه گلکسی جی ۷ پرو بر خلاف برادر ارزان‌تر خود به نمایشگری از نوع سوپر امولد مجهز شده است؛ این گوشی تنها گزینه‌ی مجهز به اولد در لیست مورد بحث ما است؛ نمایشگرهای اولد به دلیل ارائه‌ی رنگ مشکی عمیق، روشنایی بالا و رنگ‌های باطراوت بیشتر در پرچمداران استفاده می‌شوند؛ ناگفته نماند نمایشگر استفاده شده در جی ۷ پرو با وجود اولد بودن با نمونه‌های استفاده شده در پرچمداران سامسونگ فاصله دارد. استفاده از نمایشگر ال‌سی‌دی در این بازه‌ی قیمتی در صورتی که به درستی و با بهترین عملکرد انجام شود هنوز هم گزینه‌ی قابل قبولی محسوب می‌شود.

تمام گوشی‌های حاضر در لیست به پنل‌هایی با رزولوشن فول اچ‌دی مجهز شده‌اند؛ البته نمونه‌های ۱۸ به ۹ به دلیل کشیده بودن عموما با رزولوشن فول اچ‌دی پلاس راهی بازار می‌شوند. چنین رزولوشنی برای یک گوشی میان‌رد‌ه کاملا مناسب است و به لطف تراکم پیکسلی بالای ۴۰۰ همه‌ی نمونه‌‌ها مشکلی از نظر دیده شدن پیسکل‌ها وجود نخواهد داشت؛ برخی شرکت‌ها هنوز به دلیل تعادل بین کیفیت و مصرف در چنین رزولوشنی، هنوز به استفاده از آن در پرچمداران خود نیز ادامه می‌دهند. ردمی ۵ پلاس، نوا ۳ ای و میت ۱۰ لایت بر خلاف دیگر گوشی‌های این فهرست به نمایشگر کشیده مجهز شده‌اند؛ این نمایشگر علاوه بر فضای بیشتر برای وب‌گردی و مشاهده‌ی محتوای ویدئویی به بهینه شدن ابعاد دستگاه نیز کمک می‌کند.

یکی از برتری‌های پنل‌های اولد نسبت به ا‌ل‌سی‌دی‌ها خوانایی بیشتر آن‌ها در زیر نور خورشید است؛ با توجه به همین موضوع جی ۷ پرو بهترین عملکرد را در زیر نور مستقیم خورشید دارد. میان‌رده‌های جدید سونی نیز با توجه به ال‌سی‌دی بودن نمایشگرهایشان عملکرد نسبتا خوبی در این بخش دارند. باقی گوشی‌های فهرست انتخابی ما عملکرد تقریبا یکسان و متوسطی در این بخش دارند. از منظر زاویه‌ی دید همه‌ی گوشی‌ها عملکرد رضایت‌بخشی دارند. با این حال در بحث روشنایی حداکثر نیز گوشی‌های سونی و گلکسی جی ۷ با روشنایی بالای خود بهترین‌های این بخش هستند.

اکسپریا ایکس ای ۲ اولترا با روشنایی ۶۰۰ نیتی قطعا بهترین عملکرد را در بین گوشی‌های مجهز به نمایشگر ال‌سی‌دی این فهرست دارد. از نظر کنتراست تقریبا تمام نمونه‌ها در یک بازه‌ قرار دارند که به معنی تعادل نسبی بین عمق رنگ مشکی و روشنایی در این گوشی‌ها است؛ البته جی ۷ پرو به لطف مشکی عمیق خود کنتراست بی‌نهایت دارد. شایان ذکر است که در بین این گوشی‌ها تنها جی ۷ پرو ویژگی نمایشگر همیشه روشن را ارائه می‌دهد.

از نظر قابلیت‌های نرم‌افزاری مرتبط با نمایشگر، گوشی‌های هواوی از جمله نوا ۳ ای با امکان انتخاب پروفایل رنگ، قابلیت Eye Comfort و تنظیم گرمی یا سردی رنگ‌ها در بین بهترین‌ها قرار می‌گیرند. گوشی‌‌های سونی متاسفانه به قابلیتی برای فیلتر نور آبی مجهز نشده‌اند و با این مساله با درنظر گرفتن حداقل روشنایی بالای آن ممکن است برای علاقه‌مندان به استفاده از گوشی در محیط‌های تاریک آزاردهنده باشد. در پایان این بخش باید گفت حداقل روشنایی گوشی‌های سامسونگ و هواوی بهتر از نمایندگان سونی و شیائومی است.

رابط کاربری

در بخش رابط کاربری مسائلی مانند امکانات، سبک و روان بودن، ظاهر و دریافت بروزرسانی‌ها بیش از موضوعات دیگر اهمیت دارد. تقریبا هیچ یک از گوشی‌های این لیست رابط کاربری انقلابی و متفاوتی نسبت به نسل قبل خود ندارند به طوری که اگر از کاربران نسل پیش این گوشی‌ها باشید کمابیش با قابلیت‌های آن‌ها آشنا خواهید بود. در حالت کلی رابط کاربری گوشی‌های سونی و تا حدودی شیائومی ساده‌تر از رقبا هستند و این مساله ااما یک نقص محسوب نمی‌شود؛ برخی کاربران ساده بودن و روان بودن رابط کاربری را به نمونه‌های شلوغ و پر امکانات ترجیح می‌دهند. دسته‌ی دیگری از کاربران نیز تشنه‌ی امکانات جدید و متنوع در رابط کاربری گوشی‌های خود هستند.

بحث در مورد رابط کاربری گوشی‌های میان‌رده را با نسخه‌ی پیش‌فرض اندروید آن‌ها آغاز می‌کنیم؛ در بین گوشی‌های لیست تنها نوا ۳ ای، اکسپریا ایکس ای ۲ و ایکس ای ۲ اولترا به صورت پیش‌فرض با اندروید اوریو عرضه شده‌اند؛ عرضه‌ی یک گوشی با نسخه‌ی جدیدتر اندروید، شانس آن برای دریافت نسخه‌های بیشتری از اندروید را افزایش می‌دهد. البته تمام گوشی‌های مورد بحث اندروید در فهرست دریافت‌کننده‌های اندروید اوریو قرار دارند و در آینده‌ نه چندان دور اندروید ۸ را دریافت خواهند کرد. لازم به ذکر است که اگر به دنبال اندروید خالص هستید و به پروژه‌ی اندروید وان علاقه‌مند هستید گزینه‌ای بهتری از Mi A1 در اختیار نخواهید داشت؛ این گوشی هم اکنون جدیدترین آپدیت اندروید وان را دریافت کرده است.

هواوی نوا ۳ ای را بر خلاف میت ۱۰ لایت که با نسخه‌ی ۵.۱ رابط کاربری EMUI عرضه می‌شود با نسخه‌ی ۸.۰ روانه‌ی بازار شده است. امکان اضافه کردن لیست اپلیکیشن‌ها، تغییر پوسته (Theme) و استفاده از دو حساب‌کاربری برای برخی پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی در هر دو گوشی وجود دارد. اما نسخه‌ی هشتم با استفاده از الگوریتم یادگیری ماشین و تحلیل استفاده‌ی کاربر از گوشی عملکرد بهینه‌تر منابع و یکپارچگی بهتر بین نرم‌افزار و سخت‌افزار را ارائه می‌کند. هواوی همچنین داک شناوری را برای ناوبری ساده‌تر در نوا ۳ ای و EMUI 8.0 تعبیه کرده است.

هواوی در نوا ۳ ای به فکر علاقه‌مندان به بازی‌ نیز بوده است و قابلیت Game Suite» را برای انتخاب عملکرد دستگاه در بازی‌ها و توقف نمایش اعلان‌ها درنظر گرفته است؛ میت ۱۰ لایت فاقد این ویژگی است. شایان ذکر است که گوشی‌های سامسونگ نیز در نسخه‌ی هشتم Samsung Experience ویژگی مشابهی را تعبیه کرده است. قابلیت جدید Face Unlock هواوی نوا ۳ ای به عنوان راهکاری نرم‌افزاری برای تشخیص چهره و باز کردن قفل گوشی نکته‌ی مثبتی برای این نماینده‌ی هواوی محسوب می‌شود.

سامسونگ اکسپرینس ۸.۱ که بر مبنای اندروید نوقا توسعه داده شده است مجموعه‌‌‌ای کاملی از امکانات مانند باز کردن اپلیکیشن‌ها در پنجره‌ی جداگانه، حذف اپ دراور و استفاده از پوسته‌های متنوع را در اختیار کاربر قرار می‌دهد. سامسونگ سابقه‌ی درخشانی در عرضه‌ی سریع به روزرسانی‌ها ندارد؛ یکی از دلایل این موضوع فاصله‌ی زیاد رابط کاربری با اندروید خالص است.

رابط کاربری مبتنی بر اندروید اوریوی  اکسپریا ایکس ای ۲ و ایکس ای ۲ اولترا سبک و سر راست است و ظاهر و شاکله‌ی گذشته‌ی خود را حفظ کرده است؛ ساده‌تر به نظر رسیدن و کمتر بودن امکانات این رابط کاربری، سرعت بالا و بروزرسانی سریع‌تر را به دنبال خواهد داشت. تنوع پوسته‌ها همچنان از نقاط قوت رابط کاربری گوشی‌های سونی محسوب می‌شود.

رابط کاربری مبتنی بر اندروید وان گوشی Mi A1 بروزرسانی سریع‌تر و یک رابط کاربری سبک و روان را نوید می‌دهد. آی‌های دایره‌ای و اپ دراوری شبیه به گوشی‌های پیکسل یادآور اندروید خالص است. از طرف دیگر شیائومی ردمی ۵ پلاس را با نسخه‌ی نهم MIUI عرضه کرده است؛ شیائومی در ارائه‌ی آپدیت‌های نرم‌افزاری شرکت فعالی به شمار می‌رود؛ اما ارائه‌ی نسخه‌ی جدیدی از اندروید برای گوشی‌هایش تفاوتی با دیگر شرکت‌ها ندارد. انیمیشن‌های جالب، سرعت بازگشایی بالای اپلیکشن‌ها و تخصیص دینامیکی منابع از کلیدی‌ترین ویژگی‌های این نسخه از رابط کاربری گوشی‌های شیائومی است.

دوربین

رشد دوربین‌ گوشی‌های میان‌رده به اندازه‌‌ی پرچمداران سریع نیست و هر ساله این فاصله بیشتر و بیشتر می‌شود. در بین گوشی‌های حاضر در لیست تنها نمایندگان هواوی و MI A1 به دوربین دوگانه مجهز شده‌اند؛ از بین این سه گوشی هم تنها میان‌رده‌‌ی خوش قیمت شیائومی زوم دو برابری اپتیکال دارد و دوربین دوم ۲ مگاپیکسلی در نمایندگان هواوی تنها برای ثبت عمق استفاده می‌شود. در این بین میت ۱۰ لایت هواوی و اکسپریا ایکس ای ۲ اولترای سونی از دو دوربین در جلوی گوشی بهره می‌برند؛ دوربین دوم در میان‌رده‌ی سونی تصاویر واید ثبت می‌کند ولی در طرف مقابل دوربین دوم در میان‌رده‌ی هواوی ثبت عمق تصویر را برعهده دارد.

استفاده از فلش در جلوی گوشی، راهکار چندان رایجی به شمار نمی‌رود با این حال دو گوشی گلکسی جی ۷ پرو و اکسپریا ایکس ای ۲ اولترا برای ثبت تصاویر سلفی بهتر در شب به آن مجهز شده‌اند. دوربین‌‌های اصلی هیچ یک از گوشی‌های حاضر در لیست به لرزشگیر اپتیکال تصویر مجهز نشده‌اند و تنها شاهد این قابلیت در یکی از سنسورهای دوربین جلوی XA2 Ultra هستیم.

نوا ۳ ای و میت ۱۰ لایت به سنسورهای ۱۶ و ۲ مگاپیکسلی مجهز شده‌اند که اطلاعات ثبت شده توسط سنسور ۲ مگاپیکسلی برای تشخیص عمق و خلق افکت بوکه در تصاویر پرتره به کار می‌رود. قابلیت Wide Aperture که به کمک آن می‌توان پس از ثبت عکس، محل فو و شدت بلور‌شدن پس زمینه را نیز تغییر داد در کنار Night Shot برای عکاسی در شب تنها برخی ویژگی‌های دوربین گوشی‌ها به شمار می‌روند. جزئیات بالا، گستره‌ی دینامیکی متوسط در عکاسی روز و کنترل نویز در عکاسی شبانه باعث شده‌اند تا دوربین این گوشی‌ها عملکرد قابل قبولی را در بازار میان‌رده ها داشته باشند. پیاده‌سازی افکت بوکه نیز با درنظر گرفتن بازه‌ی قیمتی این گوشی‌ها مناسب است؛ اما با پرچمداران هواوی قابل مقایسه نیست. فقدان فیلم‌برداری 4K یکی از نقص‌های دوربین این دو گوشی محسوب می‌شود.

سونی در یک رویه‌ی آشنا از سنسورهای پرچمداران سال گذشته‌اش در میان‌رده‌های خود استفاده می‌کند.ایکس ای ۲ و ایکس ای ۲ اولترا از سنسور یکسان ۲۳ مگاپیکسلی بهره می‌برند و روی کاغذ تفاوتی با نسل گذشته ندارند. در بحث کیفیت عکس‌های گرفته شده توسط این دوربین، عکس‌ها بسیار شارپ و رنگ‌ها نزدیک به واقعیت هستند. الگوریتم کاهش نویز سونی در عکاسی شب، تقریبا موفق عمل می‌کند. با این حال عکس‌ها در برخی سناریو‌ها جزئیات کمی دارند. این دوربین بهترین گزینه‌ برای عکاسی در شب در میان‌رده‌ها نیست؛ اما عملکرد کلی دوربین آن را بین بهترین‌های این رده قرار می‌دهد. پوشش ۱۲۰ درجه‌ای دوربین سلفی در XA2 Ultra نیز برای عاشقان عکاسی سلفی گزینه‌ی جالبی خواهد بود. فقدان عکاسی پرتره و افکت‌ بوکه از جمله کاستی‌های دوربین این دو گوشی سونی محسوب می‌شود. خوشبختانه فقدان فیلم‌برداری 4K هم به عنوان یکی از نقص‌های نسل پیش در این میان‌رده‌های جدید سونی برطرف شده است.

هر دو میان‌رده‌ی سامسونگ حاضر در لیست به سنسور ۱۳ مگاپیکسلی مجهز شده‌اند اما گشودگی دیافراگم دوربین این دو مدل، متفاوت است. عملکرد هر دوی این گوشی‌ها در عکاسی متوسط است و با وجود جزئیات قابل قبول عکس‌ها، عملکرد دوربین در بحث گسترده‌ی دینامیکی و ثبت جزئیات سایه‌ها پایین‌تر از انتظار است. ثبت رنگ‌ها توسط دوربین‌های جی ۷ پرو و جی ۷ پرایم ۲ رضایت‌بخش است و خبری از فیلم‌برداری 4K در آن‌‌ها نیست. دوربین سلفی هر دو این گوشی‌ها یکسان است و دوست‌داران عکاسی سلفی را راضی خواهد کرد. برخلاف دوربین اصلی که در فضاهای تاریک پایین‌تر از انتظار عمل می‌کند، دوربین سلفی جی ۷ پرو به لطف فلش، سلفی‌های قابل‌قبولی در فضاهای بسته و کم‌نور ثبت می‌کند.

شیائومی می ای وان با ترکیب لنزهای واید و تله‌فوتو و دو سنسور ۱۲ مگاپیکسلی خود زوم اپتیکال را در ممکن کرده است. عکس‌های ثبت شده در نور کافی، جزئیات بالایی دارند و نویز در آن‌ها مناسب است. توانایی ثبت جزئیات در سایه‌ها و گستره‌ی دینامیکی بالای دوربین Mi A1 در رده‌ی قیمتی آن مثال‌زدنی است. افت جزئیات و نویز نسبتا بالای تصاویر ثبت شده در شب را باید اصلی‌ترین ضعف دوربین این گوشی دانست. ردمی ۵ پلاس نیز با تک دوربین خود تقریبا مشابه برادر خود عمل می‌کند ولی زوم اپتیکال و ثبت پرتره در می ای وان آن را یک پله بالاتر از آن قرار داده است. خوشبختانه هر دو گوشی قادر به ضبط ویدئوهای 4K هستند.

عملکرد

گوشی‌های میان‌رده از نظر عملکرد می‌بایست از عهده‌ی تمام کارهای روزمره کاربران بر بیایند و موفقیت در چالش‌هایی مثل بازی‌های سنگین و نیمه سنگین برای آن‌ها یک امتیاز محسوب می‌شود. از بین ۴ تراشه استفاده شده در گوشی‌های مورد بحث ما بدون شک اسنپدراگون ۶۳۰ استفاده شده در اکسپریا XA2 و نسخه‌ی اولترای آن در عملکرد کلی پردازنده و واحد گرافیکی یک سر و گردن بالاتر از رقبا قرار می‌گیرند. تراشه‌ی اکسینوس ۷۸۷۰ استفاده شده در جی ۷ پرو و جی ۷ پرایم ۲ نیز ضعیف‌ترین عملکرد را بین این گوشی‌ها دارند؛ گوشی‌های سری A8 در صورتی که قیمت بالای آن‌ها مانع حضورشان در لیست ما نمی‌شد گزینه‌ی دست و پا بسته‌ای در این رقابت نمی‌بودند. هواوی هم تراشه‌ی آشنای کرین ۶۵۹ را در دل دو میان‌رده‌ی خود قرار داده است که با وجود عملکرد خوب پردازنده در بخش گرافیکی ضعیف‌تر از رقبای دیگر خود است.

مقاله‌های مرتبط:

دو نماینده‌‌ی سامسونگ و اکسپریا ایکس ای ۲ تنها گوشی‌های لیست هستند که به ۴ گیگابایت حافظه‌‌‌ی رم مجهز نشده‌اند و با ۳ گیگابایت رم وارد عرضه می‌شوند؛ حافظه‌ی رم بیشتر علاوه بر بهبود کلی عملکرد دستگاه به عملکرد بهتر دستگاه در مالتی‌تسکینگ منجر می‌شود. میان‌رده های مورد بحث همگی حداقل ۳۲ گیگابایت حافظه‌ی ذخیره‌سازی دارند و امکان افزایش این حافظه از طریق درگاه میکرو‌اس‌دی در تمامی آن‌ها وجود دارد. اگر از علاقه‌مندان به تجهیزات بلوتوث هستید نوا ۳ ای با پشتیبانی همزمان از دو دستگاه و aptX HD در کنار دو میان‌رده‌ی سونی بهترین‌ انتخاب‌ها‌ خواهند بود.

نوا ۳ ای با کسب کسب امتیازی نزدیک به ۷۰ هزار در نسخه‌ی ششم انتوتو عملکرد بهتری نسبت به میان‌رده‌ی قدیمی‌تر هواوی یعنی میت ۱۰ لایت در این بنچمارک دارد. کرین ۶۵۹ به عنوان یک تراشه با لیتوگرافی ۱۶ نانومتری از هشت هسته‌ی  Cortex-A53 برای پردازش فرامین کاربر استفاده می‌کند؛ واحد پردازش گرافیکی Mali-T830 MP2 را باید پاشنه‌ی آشیل این تراشه دانست که عملکرد گوشی در اجرای بازی‌ها را یک پله پایین‌تر از رقبا قرار می‌دهد. میان‌رده‌های سونی به لطف تراشه‌ی اسنپدراگون ۶۳۰ امتیاز تقریبا مشابهی با کرین ۶۵۹ در بنچمارک انتوتو کسب می‌کند؛ اما استفاده از واحد گرافیکی آدرنو ۵۰۸ عملکرد دستگاه در تسک‌‌های گرافیکی را رضایت‌بخش کرده است.

مقاله‌های مرتبط:

طبق انتظار تراشه‌ی اسنپدراگون ۶۲۵ استفاده شده در MI A1 و Redmi 5 Plus با کسب امتیاز حدودی ۶۲ هزار یک رده پایین‌تر از نمایندگان سونی و هواوی قرار می‌گیرد با این حال این تراشه با واحد گرافیکی آدرنو ۵۰۶ هنوز عملکرد بهتری نسبت به کرین ۶۵۹ در تسک‌های گرافیکی دارد. اکسینوس ۷۸۷۰ در هر دو بخش پردازنده و واحد گرافیکی ضعیف‌ترین تراشه‌ی حاضر در فهرست ما هستند. در پایان این بخش یادآور می‌شویم که تمام این گوشی‌ها از عهده‌ی کارکردهای روزمره بر می‌آیند و تفاوت‌ها در اجرای بازی‌ها و وظایف سنگین و نیمه‌سنگین خودنمایی می‌کنند.

باتری

تقریبا تمام بخش‌های گوشی‌های هوشمند در سال‌های اخیر پیشرفت قابل‌توجهی داشتند؛ اما باتری همچنان حلقه‌ی مفقوده‌ی تکامل این گجت‌های محبوب است. ظرفیت باتری، پشتیبانی از شارژ سریع و قابلیت‌های نرم‌افزاری مرتبط با باتری مهم‌ترین مولفه‌های این بخش به شمار می‌روند. در حالت کلی میان‌رده‌های لیست شارژدهی خوبی دارند؛ به طوری که برخی از آن‌ها حتی از پرچمداران شرکت‌های سازنده‌ خود نیز عملکرد بهتری در این بخش دارند.

هواوی در میت ۱۰ لایت و نوا 3e به ترتیب از باتری های لیتیوم یونی و لیتیوم پلیمری با ظرفیت‌های ۳۳۴۰ و ۳۰۰۰ میلی‌آمپر ساعت استفاده کرده است. این اعداد با توجه به ابعاد نمایشگر و معماری پردازنده نشانگر عملکرد معمولی و متوسط است؛ در تست‌ها نیز این دو گوشی ضعیف‌ترین عملکرد را بین گوشی‌های لیست دارند به طوری که هر دو نزدیک به ۹ ساعت با یک بار شارژ کامل ویدئو پخش می‌کنند. خوشبختانه نوا ۳ ای از نسخه‌ی دوم فناوری شارژ سریع ۱۸ واتی (۹ ولت و ۲ آمپر) هواوی پشتیبانی می‌کند و با استفاده از شارژر موجود در جعبه، می‌توان شارژ باتری این محصول را ظرف مدل ۳۰ دقیقه از حالت صفر به ۴۳ درصد رساند.

جی ۷ پرو و جی ۷ پرایم ۲ به ترتیب به باتری‌های ۳۶۰۰ و ۳۳۰۰ میلی‌آمپر ساعتی مجهز شده‌اند. عملکرد مثال‌زدنی میان‌رده‌های سامسونگ در بخش باتری در گوشی‌های سری جی ۷ نیز به چشم می‌خورد. پخش بیش از ۱۶ ساعت ویدئو توسط جی ۷ پرو در روشنایی ۵۰ درصد نمایشگر نتیجه‌‌ای عالی برای یک گوشی در نسل کنونی محسوب می‌شود. فقدان شارژ سریع اصلی‌ترین ضعف این دو گوشی در بحث باتری است. گوشی‌های سری XA1 شارژدهی مناسبی داشتند و حالا سونی با استفاده از باتری‌های بزرگ‌تر این عملکرد را در سری XA2 بهبود بخشیده است. ایکس ای ۲ و ایکس ای ۲ اولترا به ترتیب با باتری‌های ۳۵۸۰ و ۳۳۰۰ میلی‌آمپر ساعتی در روشنایی ۲۰۰ نیت نزدیک به ۱۲.۵ و ۱۱ ساعت فیلم پخش می‌کنند که عددی کاملا مناسب ارزیابی می‌شود. این عملکرد خوب در کنار بهره‌مندی از فناوری Quick Charge 3، میان‌رده‌های جدید سونی را به گوشی‌های موفقی در این زمینه بدل کرده است.

ردمی ۵ پلاس با باتری ۴۰۰۰ میلی آمپر ساعتی خود در کنار تراشه‌ی کم‌مصرف اسنپدراگون ۶۲۵ از موفق‌ترین میان‌رده‌ها در بخش باتری است که نزدیک به ۱۴ ساعت ویدئو پخش می‌کند. شارژ سریع با شارژر ۵ ولت و ۲ آمپر در این گوشی شاید به اندازه‌ی نوا ۳ ای سریع نباشد اما مناسب ارزیابی می‌شود. باتری استفاده شده در می ای وان ظرفیت بالایی ندارد و همین مساله به خوبی خود را در شارژدهی نشان می‌دهد و عمکلرد آن را پایین‌تر از میان‌رده‌های سامسونگ، سونی و برادر بزرگ‌ترش از سری ردمی قرار می‌دهد.

جمع‌بندی

انتخاب یک گوشی به عنوان گزینه‌ای کامل و موفق در تمام بخش‌ها غیر ممکن است؛ در نتیجه شناخت نیازها و انتخاب بر اساس آن‌ها منطقی‌ترین راه برای خرید گوشی است. برخی از گوشی‌های معرفی شده طراحی زیباتری دارند و برخی از سخت‌افزار به روزتری بهره می‌برند؛ این جدال در تمام بخش‌ها وجود دارد و ما در این مطلب تمام سعی خود را برای ارائه‌ی اطلاعاتی از بهترین‌های هر بخش کرده‌ایم.

بازار بزرگ میان‌رده‌ها افرادی را هدف قرار داده است که علاقه‌ای به پرداخت هزینه‌ی بالا برای خرید گجت‌ ندارند و به دنبال محصولی با امکانات و قیمت معقول هستند. در این بررسی از ذکر پرچمداران سال گذشته و میان‌رده‌های گران‌قیمت سامسونگ از سری A8 به دلیل قیمت بالایشان چشم‌پوشی کرده‌ایم؛ میان‌رده‌های سری A سال گذشته نیز در این لیست قرار می‌گیرند. علاقه‌مندان همچنین با افزایش بودجه‌ی خود قادر به خرید پی ۱۰ هواوی و نوکیا ۸ نیز خواهند بود که پرچمداران سال گذشته محسوب می‌شوند و عملکرد کلی آن‌ها به مراتب بهتر از میان‌رده‌ها است. علاوه بر موارد مطرح شده در این مطلب شما می‌توانید از جدول زیر برای مقایسه‌ی تقریبی توانایی گوشی‌های مورد بحث در کاربری‌های مختلف استفاده کنید:

هواوی، شیائومی، سامسونگ، نوکیا و ال‌جی مهم‌ترین شرکت‌های فعال در بازار گوشی‌های اقتصادی هستند که در این مطلب به بررسی‌ بهترین نمایندگانشان می‌پردازیم.

وقتی صحبت از بازار گوشی‌های اقتصادی به میان‌ می‌آید، بی‌درنگ قیمت کم آن‌ها در ذهن تداعی می‌شود. گوشی‌های هوشمند در سال‌های اخیر با زندگی روزمره‌ی مردم گره خورده‌اند و همین مسئه بازار این گجت‌ها را تا این حد مهم و بزرگ کرده است؛ برخی کاربران به دنبال داشتن یک گوشی هوشمند با پرداخت کم‌ترین هزینه هستند و برای آن‌ها عملکرد خاص گوشی در یک یا چند بخش چندان مهم نیست و برطرف کردن نیازهای روزمره مهم‌ترین هدف محسوب می‌شود. طیف وسیعی از افراد جامعه به دلایل اقتصادی و محدود بودن نیازهای خود به خرید چنین محصولاتی ترغیب می‌شوند که تنوع بیشتری نسبت به سال‌های گذشته پیدا کرده‌اند.

گوشی‌ اقتصادی عموما به گوشی‌های پایین‌رده و میان‌رده‌های ارزان یک شرکت گفته می‌شود؛ این میان‌رده‌ها قیمت کم‌تری نسبت به میان‌رده‌های اصلی یک شرکت دارند. هواوی و شیائومی در کنار سامسونگ بخش بزرگی از بازار گوشی‌های اقتصادی و ارزان را در بازار جهانی در اختیار دارند؛ شیائومی نسبت به دو برند دیگر ذکرشده فعالیت کمتری در بازار کشور دارد و همین مسئه مانع حضور نمایندگان جدیدتر این شرکت چینی در فهرست ما شد. پیش از این در زومیت به بررسی بهترین میان‌رده‌های بازار پرداختیم؛ بنابراین اگر به دنبال میان‌رده‌های گران و ارزان موجود در بازار کشور هستید خواندن مطلب پیشین و راهنمای خرید پیش‌ رو به شما توصیه می‌شود.

هواوی از سال‌ها پیش فعالیت جدی خود را در بازار کشور آغاز کرده است و محصولات پایین‌رده و میان‌رده‌ی این شرکت چینی همانند دیگر نقاط جهان، محبوبیت خاصی در بازار ایران پیدا کرده‌اند. سامسونگ و گوشی‌های هوشمند آن بخش مهمی از بازار کشور را در اختیار دارند و این برند کره‌ای جایگاه مستحکمی برای خود ساخته و پرداخته کرده است. متأسفانه با توجه به تغییرات نرخ ارز و افزایش قیمت گوشی‌های هوشمند، جای خالی شیائومی به‌عنوان فاتح بازار بزرگ هند، به‌شدت در ایران حس می‌شود.

۱. هواوی وای ۷ پرایم ۲۰۱۸

بررسی Y7 پرایم ۲۰۱۸ هواوی

نسل جدید سری وای از گوشی‌های اقتصادی هواوی به‌تازگی با طراحی جدید و شیشه‌ای وارد بازار گوشی‌های ارزان‌قیمت شده است. Y7 Prime جدید با آخرین نسخه‌ی اندروید و دوربین بهتر نسبت به نسل قبل، آمده است تا بار دیگر این سری محبوب را مطرح کند. وای ۷ پرایم ۲۰۱۸ در کنار برادران ارزان‌تر خود از سری وای به‌زودی وارد بازار کشور خواهد شد. هواوی همانند نسل گذشته به دلیل فقدان تراشه‌ی پایین‌رده‌ی تولید خود، از تراشه‌های سری ۴۰۰ کوالکام بهره گرفته و ۳ گیگابایت رم برای تضمین عملکرد روان گوشی در نظر گرفته شده است.

۲. آنر ۹ لایت

بررسی آنر ۹ لایت هواوی

برند آنر همانند برند مادر خود یعنی هواوی، به عرضه‌ی گوشی‌های خوش‌قیمت و باکیفیت مشهور است. آنر ۹ لایت میان‌رده‌ای با قیمت مناسب و ظاهری زیبا است. طراحی زیبا و به‌کارگیری شیشه برای قاب پشتی، آنر ۹ لایت را به یکی از زیباترین‌ گوشی‌های این رده‌ی قیمتی مبدل کرده است. کرین ۶۵۹، ۳ گیگابایت حافظه‌ی رم و استفاده از دوربین‌ دوگانه در پشت و جلوی این گوشی، مواردی هستند که هواوی برای این گوشی در نظر گرفته است.

۳. هواوی پی اسمارت

بررسی پی اسمارت هواوی

پی اسمارت از بسیاری جهات شبیه به آنر ۹ لایت است؛ با این تفاوت که خبری از شیشه در قاب پشتی آن نیست. دوربین اصلی دوگانه، نمایشگر ۵.۶۵ اینچی IPS LCD، کرین ۶۵۹ و باتری ۳۰۰۰ میلی‌آمپر ساعتی چیزهایی هستند که در آنر ۹ لایت نیز شاهد آن‌ها بودیم. طراحی زیبای پی اسمارت همانند برادر ناتنی‌ خود یعنی آنر لایت از نکات مثبت آن به شمار می‌رود. دوربین سلفی استفاده‌شده در پی اسمارت فاقد سنسور دوم برای ثبت عمق است. پی اسمارت در بازار چین با نام Enjoy 7S نیز شناخته می‌شود.

۴.سامسونگ گلکسی جی ۵ پرو

موفقیت گوشی‌های سری J سامسونگ در بازارهای جهانی بر کسی پوشیده نیست؛ به‌طوری که چشم این غول کره‌ای برای تسلط بر بازار گوشی‌های اقتصادی به این سری است. گلکسی جی ۵ پرو (جی ۷ ۲۰۱۷) زبان طراحی مشابه برادر گران‌قیمت‌ترش یعنی جی ۷ پرو دارد. مهم‌ترین تفاوت این گوشی با جی ۷ پرو را باید رزولوشن پایین‌تر نمایشگر و ظرفیت کمتر باتری دانست و اشاره به دوربین مشابه و تراشه‌ی یکسان اکسینوس ۷۸۷۰ جی ۵ پرو با جی ۷ پرو خالی از لطف نیست. گوشی ارزان‌تری از سری جی هم با نام جی ۳ ۲۰۱۷ در بازار ایران حضور دارد که تقریبا در مشخصات فنی ضعیف‌تر از دو برادر گران‌قیمت‌ترش است.

۵. ال‌جی کیو ۶

دیگر غول کره‌ای دنیای گوشی‌ هوشمند روزهای خوبی پشت سر نمی‌گذارد؛ با این حال میان‌رده‌ی کیو ۶  ال‌جی توانست به فهرست گوشی‌های اقتصادی ما راه پیدا کند. کیو ۶ در دو مدل با ۳ و ۴ گیگابایت رم در بازار کشور عرضه شده است که مدل قوی‌تر آن با نام کیو ۶ پلاس نیز شناخته می‌شود. ال‌جی تراشه‌ی پایین‌رده‌ی اسنپدراگون ۴۳۵ را برای انجام پردازش‌ها در این گوشی به کار گرفته است. رزولوشن فول اچ‌دی نمایشگر و استاندارد MIL-STD-810G از دیگر نکات قابل ذکر این گوشی محسوب می‌شود. متأسفانه خبری از حسگر اثر انگشت در Q6 نیست و هنوز اندروید اوریو را دریافت نکرده است.

۶. نوکیا ۶

بررسی نوکیا ۶

اچ‌ام‌دی نقشه‌های متعددی برای زنده‌ کردن برند نوکیا دارد و نوکیا ۶ یکی از نخستین تلاش‌ها برای بازگشت به بازار است. این گوشی از اوایل سال گذشته‌ی میلادی با نمایشگر ۵.۵ اینچی فول اچ‌دی وارد بازار شد. تراشه‌ی اسنپدراگون ۴۳۰، ۳ یا ۴ گیگابایت رم در کنار دوربین‌های اصلی و سلفی ۱۶ و ۸ مگاپیکسلی مهم‌ترین مشخصات فنی نوکیا ۶ هستند. زبان طراحی نه‌چندان مدرن نوکیا ۶ برای علاقه‌مندان به ترندهای بازار دلچسب نیست؛ از سوی دیگر سادگی و نزدیکی رابط کاربری به اندروید خالص ممکن است برای برخی کاربران جذاب باشد.

۷. نوکیا ۵

بررسی نوکیا ۵

نوکیا ۵ در حقیقت نسخه‌ی ارزان‌تر نوکیا ۶ است که با حفظ و کنار گذاشتن برخی ویژگی‌های برادر خود، گروه دیگری از کاربران را هدف قرار داده است. زبان طراحی نوکیا ۵ تقریبا مشابه نوکیا ۶ و تراشه‌ی استفاده‌شده در آن‌ها یکسان است. دوربین سلفی ۸ مگاپیکسلی و ظرفیت باتری ۳۰۰۰ میلی‌آمپر ساعتی چیزهایی هستند که در نوکیا ۶ نیز شاهد هستیم؛ با این حال دوربین اصلی دست‌خوش تغیراتی شده است. خوشبختانه هر دوی این گوشی‌های اقتصادی، اندروید اوریو را دریافت کرده‌اند.

۸. شیائومی ردمی نوت ۴ ایکس

محصولات شیائومی همواره به مشخصات و قیمت مناسب شهره بوده‌اند و ردمی نوت ۴ ایکس نیز از این قضیه مستثنا نیست. شیائومی از تراشه‌ی اسنپدراگون ۶۲۵ در کنار ۳ یا ۴ گیگابایت حافظه‌ی رم در این گوشی استفاده کرده است. ظرفیت باتری بالای این گوشی را باید مهم‌ترین سلاح آن در مقابل رقبای هم‌قیمتش دانست. اندروید نوقا و مشخص نبودن برنامه‌ی شیائومی برای آپدیت این گوشی، از نقاط ضعف آن محسوب می‌شود که در ادامه بیشتر به آن پرداخته خواهد شد. طراحی ردمی نوت 4X با توجه به زمان معرفی آن چندان جدید و خاص نیست؛ اما المان‌های لازم برای القای حس خوب در آن به چشم می‌خورد.

۹. شیائومی ردمی نوت ۵ ای

بررسی ردمی نوت 5A شیائومی

ردمی نوت ۵ ای را باید ارزان‌ترین گوشی لیست دانست که با استفاده از تراشه‌ی اسنپدراگون ۴۲۵ و حافظه‌ی رم ۳ یا ۴ گیگابایتی، گزینه‌ی وسوسه‌کننده‌ای به نظر می‌رسد. قاب پشتی ردمی نوت 5A از پلاستیک ساخته شده است و خبری از نمایشگر فول اچ‌دی در آن نیست. حسگر اثر انگشت، اندروید نوقا و دوربین‌های ۱۳ و ۱۶ مگاپیکسلی در پشت و جلوی گوشی از بارزترین نکات قابل ذکر در مورد ردمی نوت ۵ ای است. عملکرد رضایت‌بخش دستگاه در این رده‌ی قیمتی رضایت‌بخش است و نمایشگر نیز به‌خوبی از عهده‌ی نیازهای کاربر برمی‌آید.

۱۰. ایسوس ذن‌فون مکس پلاس

بررسی ذن‌فون مکس پلاس ایسوس

نماینده‌ی ایسوس در فهرست ما به تراشه‌ی MT6750T و ۳ گیگابایت حافظه‌ی رم مجهز شده و نمایشگر کشیده‌ و طراحی مدرن ذن‌فون مکس پلاس آن را به گوشی زیبایی مبدل کرده است. ایسوس از دوربین دوگانه، باتری ۴۱۳۰ میلی‌آمپر ساعتی و نمایشگر فول اچ‌دی ۵.۷ اینچی در میان‌رده‌ی اقتصادی خود بهره می‌گیرد. تراشه‌ی ضعیف‌تر ذن‌فون مکس پلاس نسبت به رقبای هم‌قیمتش مانع تبدیل شدن آن به گزینه‌ای ایده‌آل برای کاربران شده است.

طراحی و کیفیت ساخت

باکیفیت بودن یک کالا نشان از احترام سازنده به خریداران است؛ از طرفی وزن و ابعاد دستگاه و مقاومت آن نیز از اهمیت خاصی برخوردار است. قاب پشتی گوشی‌های فهرست مورد بحث ما از جنس‌های مختلفی ساخته شده‌ و سلایق گوناگون در آن‌ها مد نظر قرار گرفته است؛ دو نماینده‌ی هواوی یعنی آنر ۹ لایت و وای ۷ پرایم با قاب شیشه‌ای روانه بازار شده‌اند؛ استفاده از شیشه باعث زیباتر شدن محصول می‌شود؛ اما لک‌پذیری آن را تا حد زیادی افزایش می‌دهد. به غیر از ردمی نوت ۵ ای و ال‌جی کیو ۶، بقیه‌ی گوشی‌های لیست بدنه و فریمی فی دارند. بد نیست بدانید که هیچ یک از گوشی‌های فهرست ما در برابر نفوذ آب و گردوغبار مقاوم نیست.

کار را با بررسی گوشی‌های هواوی آغاز می‌کنیم که هر سه طراحی مدرن‌، ابعاد و وزن مناسبی دارند. آنر ۹ لایت و پی اسمارت از نظر طراحی بخش جلو تقریبا تفاوتی با یکدیگر ندارند و تفاوت اصلی به پشت دستگاه بازمی‌گردد. آنر ۹ لایت با طراحی شیشه‌ای و فریم مات پلاستیکی خود یکی از زیباترین و خوش‌دست‌ترین گوشی‌ها در این رده‌ی قیمتی محسوب می‌شود. هر سه گوشی هواوی دارای نمایشگر ۱۸ به ۹ هستند و نسبت نمایشگر به بدنه‌ی قابل قبولی ارائه می‌دهند. هواوی در هر سه گوشی از حسگر اثر انگشت سریع و در محلی مناسب بهره گرفته است. اگر به دنبال یک گوشی اقتصادی با طراحی مناسب هستید قطعا پی اسمارت، آنر ۹ لایت و وای ۷ پرایم گزینه‌های مناسبی با قیمت‌های متنوع برای شما خواهند بود. شایان ذکر است که نسخه‌ی آبی وای ۷ پرایم به لطف طراحی خاص و افکت تعبیه‌شده در آن، طراحی چشم‌نوازی دارد.

نوکیا ۵ و نوکیا ۶ گوشی‌های زیبایی محسوب نمی‌شوند؛ اما کیفیت ساخت هر دو محصول کاملا رضایت‌بخش است. نمایشگر ۱۶ به ۹ این دو گوشی از نظر درصد پوشش بخش جلو بدترین‌های لیست ما است و همین مسئه طراحی بهینه‌ی دستگاه را زیر سؤال می‌برد. حسگر اثر انگشت در هر دو این گوشی‌های فی در جلوی دستگاه و حاشیه‌ی زیاد پایین نمایشگر قرار گرفته است. کلیدهای ناوبری خازنی قرارگرفته در کنار حسگر اثر انگشت در کمتر گوشی جدیدی دیده می‌شود؛ اما با وجود این مقدار حاشیه‌ در پایین دستگاه، استفاده از این راهکار چندان بد نیست. جی ۵ پرو سامسونگ از همان زبان طراحی جی ۷ پرو بهره می‌برد و پرچم‌داران دو نسل پیش سامسونگ را در ذهن تداعی می‌کند. نمایشگر ۱۶ به ۹، حسگر اثر انگشت در جلوی گوشی و کلیدهای ناوبری خازنی تداعی‌کننده‌ی طراحی مدرن و شیک در گوشی‌های هوشمند نیستند. البته قاب و فریم آلومینیومی گوشی در القای حس کیفیت موفق ظاهر شده می‌شوند.

کیو ۶ به‌عنوان میان‌رده‌ی ال‌جی در بخش طراحی و به‌خصوص جلوی گوشی، از پرچم‌دار سال گذشته‌ی این شرکت یعنی جی ۶ الهام گرفته است؛ گوشی‌های منحنی نمایشگر و نمایشگر کشیده در کیو ۶ یادآور جی است؛ اما کیفیت ساخت این گوشی چیزی از برادر پرچم‌دارش به ارث نبرده. استفاده از قاب پلاستیکی در پشت Q6 از باکیفیت به نظر رسیدن آن جلوگیری می‌کند و فقدان حسگر اثر انگشت در این گوشی به هیچ وجه قابل چشم‌پوشی نیست. ذن‌فون‌مکس ایسوس نیز از جمله‌ گوشی‌های با طراحی مدرن لیست است که با بدنه‌ی فی خود از نظر کیفیت ساخت و طراحی شما را راضی خواهد کرد. با وجود حاشیه‌های سمت و راست نمایشگر، ابعاد کلی ذن‌فون مکس پلاس مناسب و به لطف انحنای پشت دستگاه، در دست گرفتن آن ساده است.

ردمی نوت ۴ ایکس به‌عنوان نسخه‌ی اسنپدراگون ردمی نوت ۴ از نظر کیفیت ساخت از بهترین‌های رده‌ی قیمتی خود است؛ اما نسخه‌ی مجهز به تراشه‌ی مدیاتک یک پله بالاتر از ردمی نوت ۴ ایکس قرار می‌گیرد. قاب و فریم فی ردمی نوت ۴ ایکس یکپارچه هستند و انحنای پشت دستگاه آن را خوش‌دست کرده است. با این حال گوشی‌هایی با طراحی مدرن‌تر و زیباتر در این رده‌ی قیمتی وجود دارد. ردمی نوت ۵ ارزان‌ترین گوشی فهرست ما محسوب می‌شود که شیائومی قاب و فریم پلاستیکی اما باکیفیت برای آن در نظر گرفته است. اگر لک‌پذیر بودن گوشی برایتان مهم است، ردمی نوت ۵ ای رضایت شما را جلب خواهد کرد. زبان طراحی نقطه‌ی قوت این گوشی محسوب نمی‌شود. شاید استفاده از حسگر اثر انگشت در یک گوشی پایین‌رده نقص بزرگی نباشد؛ اما فقدان آن در گوشی شرکتی با آوازه‌ی محصولات پرامکانات، کمی ناامیدکننده است.

نمایشگر

گوشی‌های ارزان‌تر لیست ما همگی نمایشگر اچ‌دی دارند و نمایندگان گران‌تر خوشبختانه به نمایشگر فول اچ‌دی مجهز شده‌اند. تنها گوشی مجهز به نمایشگر اولد فهرست ما،‌ گلکسی جی ۵ ۲۰۱۷ است که البته از نقص دیگری رنج می‌برد. نمایشگر تمام محصولات جدید هواوی و دو گوشی اقتصادی ایسوس و ال‌جی نسبت ۱۸ به ۹ دارد و باقی گوشی‌های لیست از نمونه‌های ۱۶ به ۹ بهره می‌برند. نمونه‌های ۱۶ به ۹ مساحت بیشتری ارائه می‌دهند؛ اما نمایشگرهای کشیده برای تماشای ویدئو و وب‌گردی مناسب‌تر هستند. در بحث نمایشگر به بررسی کوتاهی از روشنایی، رزولوشن و قابلیت‌های نرم‌افزاری آن می‌پردازیم. با توجه به ابعاد نمایشگرهای گوشی‌های فهرست، نمونه‌های فول اچ‌دی به دلیل ارائه‌ی تراکم پیکسل بالاتر از ۴۰۰، قطعا تصاویر شارپ‌تر ارائه می‌کنند؛ اما متقابلا قیمت این محصولات بالاتر از نمونه‌های اچ‌دی است؛ نمونه‌های مجهز به نمایشگر اچ‌دی عموما تراکم پیکسلی پایین‌تر از ۳۰۰ ارائه می‌کنند و همین مسئه تا حد زیادی از شارپ بودن تصاویر می‌کاهد.

بررسی نمایشگرها را با گوشی‌های هواوی آغاز می‌کنیم که دو نمونه‌ی گران‌تر آن یعنی آنر ۹ لایت و پی اسمارت نمایشگر فول اچ‌دی دارند؛ به لطف این رزولوشن شاهد تصاویری شارپ در این گوشی‌ها هستیم. روی کاغذ با دو نمایشگر یکسان روبه‌رو هستیم؛ اما در عمل پی اسمارت با ارائه‌ی روشنایی بالای ۵۰۰ نیت عملکرد بهتری دارد. هواوی نمایشگر ۶ اینچی با رزولوشن اچ‌دی‌پلاس برای گوشی اقتصادی و ارزان‌تر خود یعنی وای ۷ پرایم در نظر گرفته که روشنایی آن تقریبا مشابه دیگر گوشی‌های هواوی است؛ با این تفاوت که رنگ مشکی بهتر در آن نمایش داده می‌شود. تقریبا تمام گوشی‌های هواوی روشنایی حداقل مناسبی دارند و استفاده از آن‌ها در محیط‌های تاریک چندان آزاردهنده نیست؛ اما روشنایی حداکثر برخی مدل‌های این شرکت چینی به اندازه‌ی رقبای کره‌ای نیست.

نوکیا ۶ و نوکیا ۵ به ترتیب به نمایشگر ۵.۵ اینچی فول اچ‌دی و ۵.۲ اینچی اچ‌دی مجهز شده‌اند. نوکیا ۵ شاید از نظر ارائه‌ی تصاویر شارپ ضعیف‌تر از برادر خود باشد؛ اما روشنایی بالا و نزدیک به ۶۰۰ نیتی نمایشگر آن قطعا برتر از نوکیا ۶ است. نوکیا ۵ در ارائه‌ی مناسب رنگ مشکی ناتوان عمل می‌کند و باید آن را از نظر ارائه‌ی رنگ مشکی ضعیف‌ترین گوشی فهرست نامید. در طرف دیگر نمایشگر نوکیا ۶ با ارائه‌ی رنگ مشکی، کنتراست قابل‌ قبولی دارد. Q6 به‌عنوان نماینده‌ی ال‌جی به نمایشگر ۵.۵ اینچی و کشیده مجهز شده است که در روشنایی بالا یکی از بهترین ال‌سی‌دی‌های بازار میان‌رده‌ها و گوشی‌های اقتصادی از نظر کنتراست و ارائه‌ی رنگ مشکی است. عملکرد نمایشگر کیو ۶ در کل مناسب و یک نقطه‌ی قوت برای آن محسوب می‌شود.

نمایشگر سوپر امولد جی ۵ سامسونگ تواناترین نمونه‌ی فهرست ما در ارائه‌ی رنگ مشکی و حتی خوانایی در زیر خورشید است؛ اما رزولوشن اچ‌دی این نمایشگر ۵.۲ اینچی و روشنایی متوسط آن، مانع بهترین شدن جی ۵ در بخش نمایشگر می‌شود. اگر رنگ‌های اشباع را دوست دارید، احتمالا جی ۵ پرو شما را راضی خواهد کرد؛ از طرفی امکان دستیابی به دقت رنگ مناسب به لطف حالت‌های مختلف فضای رنگ در این گوشی وجود دارد. نمایشگر ۵.۷ اینچی ذن‌فون مکس پلاس در کنار رزولوشن بالا روشنایی قابل قبولی دارد؛ روشنایی حداقل ناامیدکننده و خوانا نبودن نمایشگر در زیر نور مستقیم خورشید دیگر نکات مهم نمایشگر این گوشی اقتصادی محسوب می‌شوند.

ردمی نوت ۴ ایکس در بحث روشنایی نمایشگر و ارائه‌ی رنگ مشکی عملکرد خوبی دارد؛ اما خوانایی نمایشگر زیر نور خورشید متوسط و پایین‌تر از بهترین‌های این رده است. خوشبختانه امکان انتخاب حالت‌های مختلف برای نمایش رنگ‌ها وجود دارد و روشنایی حداقل نمایشگر نیز قابل رقابت با گوشی‌های هواوی است. نمایشگر ۵.۵ اینچی و رزولوشن ۱۹۲۰ در ۱۰۸۰ پیکسلی این گوشی شارپ بودن تصاویر را تضمین می‌کند. ردمی نوت ۵ ای با توجه به برچسب قیمتش، گوشی قابل قبولی در بخش نمایشگر است؛ با صرف‌ نظر کردن از رزولوشن اچ‌دی و شارپ نبودن تصاویر، ردمی نوت ۵ ای در بحث روشنایی و ارائه رنگ مشکی رضایت‌بخش عمل می‌کند.

رابط کاربری

رابط کاربری دیگر مؤلفه‌ی مهم در انتخاب یک گوشی محسوب می‌شود؛ به‌طوری که امکانات، روان بودن و دریافت به‌روزرسانی را نمی‌توان نادیده گرفت. برخی از کاربران رابط کاربری ساده اما روان را می‌پسندند و گروهی دیگر به دنبال امکانات می‌گردند؛ در حالت در بین گوشی‌های فهرست گوشی‌های شیائومی و نوکیا رابط کاربری روان و ساده‌ای دارند؛ البته امکانات رابط کاربری MIUI چندان کم نیست. رابط کاربری گوشی‌های هواوی و سامسونگ با ارائه‌ی امکانات متنوع‌تر، دسته‌ی دیگری از کاربران را هدف قرار داده‌ است.

این‌ بار با نوکیا ۵ و نوکیا ۶ آغاز می‌کنیم که به‌صورت پیش‌فرض با اندروید نوقا روانه بازار شدند؛ رابط کاربری گوشی‌های نوکیا شباهت بسیار زیادی به رابط استاندارد اندروید دارد؛ با این حال نوکیا تغییرات کوچکی در آن اعمال کرده است. نوار اعلان‌ها، آی‌ها و لیست اپلیکیشن‌ها دقیقا همان چیزی هستند که در اندروید خالص شاهد آن بودیم. شایان ذکر است که هر دو گوشی به اندروید ۸ اوریو به‌روزرسانی می‌شوند. ذن‌فون مکس پلاس با بهره‌مندی از رابط کاربری متحول‌شده‌ی ZenUI 4.0 که مبتنی بر اندروید نوقا توسعه‌ داده شده است؛ اما هنوز چه از نظر بصری و چه عملکردی نزدیک به بهترین‌ها نیست. هنوز خبری از به‌روزرسانی این گوشی به اندروید اوریو نیست. تنظیمات شخصی‌سازی متعدد، قفل اپلیکیشن‌ها، ابزارهای بهینه‌سازی مصرف باتری و بازگشایی قفل گوشی با تشخیص چهره از کلیدی‌ترین ویژگی‌های رابط کاربری این گوشی اقتصادی ایسوس است.

هر سه نماینده‌ی هواوی با اندروید اوریو و نسخه‌ی هشتم رابط کاربری اختصاصی این شرکت یعنی EMUI روانه بازار شده‌اند؛ امکان اضافه کردن لیست اپلیکیشن‌ها، تغییر پوسته (Theme) و استفاده از دو حساب‌ کاربری برای برخی پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی در هر دو گوشی وجود دارد. اما نسخه‌ی هشتم با استفاده از الگوریتم یادگیری ماشین و تحلیل استفاده‌ی کاربر از گوشی، عملکرد بهینه‌تر منابع و یکپارچگی بهتر بین نرم‌افزار و سخت‌افزار را ارائه می‌کند. هواوی همچنین داک شناوری را برای ناوبری ساده‌تر در وای ۷ پلاس و دیگر گوشی‌های مجهز به EMUI 8.0 تعبیه کرده است. اگر از علاقه‌مندان به بازی با موبایل هستید، چینی‌ها قابلیت Game Suite» را برای کنترل بهتر کاربر روی مصرف انرژی و عملکرد دستگاه در نظر گرفته‌اند. به غیر از پی اسمارت دو گوشی دیگر هواوی به قابلیت جالب و سریع Face Unlock» برای بازگشایی قفل گوشی مجهز شده‌اند؛ با توجه به نرم‌افزاری بودن این قابلیت، احتمالا شاهد این ویژگی در پی اسمارت نیز خواهیم بود.

جی ۵ پرو همانند برادر گران‌تر خود با نسخه‌ی هشتم رابط کاربری سامسونگ اکسپرینس روانه‌ی بازار شده است و تا امروز خبری از به‌روزرسانی آن به اندروید اوریو نیست. تأخیر سامسونگ در ارائه‌ی بروزرسانی حتی در پرچم‌داران این شرکت نیز دیده می‌شود؛ از این رو اگر به دنبال دریافت سریع آپدیت‌ها هستید گزینه‌هایی بهتر از جی ۵ پرو خواهید داشت. باز کردن اپلیکیشن‌ها در پنجره‌ی جداگانه، حذف و اضافه کردن اپ دراور، پوسته‌ی زیبا و امکانات متنوع دیگر گوشی‌های سامسونگ را از نظر امکانات و شخصی‌سازی در نقطه‌ی مقابل گوشی‌هایی مانند نوکیا قرار می‌دهد. دیگر کره‌ای لیست ما یعنی کیو ۶ نیز با اندروید ۷ عرضه شده است و هنوز آپدیتی برای اوریو دریافت نکرده است. از نظر روان بودن رابط کاربری، کیو ۶ عملکرد متوسطی دارد ولی امکانات آن شما را راضی خواهد کرد.

شیائومی پیش از ورود به عرصه‌ی ساخت گوشی‌ هوشمند به توسعه‌ی رابط کاربری برای گوشی‌های اندروید مشغول بوده است. متأسفانه خبری از اندروید اوریو در ردمی نوت 5A و ردمی نوت ۴ ایکس نیست و هر دو گوشی در شرایط کنونی به جدیدترین نسخه‌ی اندروید نوقا آپدیت شده‌اند. انیمیشن‌های جالب، سرعت بازگشایی بالای اپلیکشن‌ها و تخصیص دینامیکی منابع از کلیدی‌ترین ویژگی‌های این نسخه از رابط کاربری گوشی‌های شیائومی است. از نظر روان بودن رابط کاربری و ارائه‌ی بروزرسانی کوچک، گوشی‌های شیائومی از بهترین‌های بازار هستند.

دوربین

در حالت کلی انتظار زیادی نباید از دوربین گوشی‌های اقتصادی به‌خصوص ارزان‌ترین‌های آن‌ها داشت. نویز بالا، قابلیت‌های پایین و ناتوانی در ثبت تصاویر قابل‌ قبول در شب از مهم‌ترین ویژگی‌های دوربین یک گوشی پایین‌رده است. دوربین دوگانه در گوشی‌های پایین‌رده و حتی میان‌رده عموما برای بهبود جزئیات و ثبت عمق تصاویر به کار گرفته می‌شود و خبری از بزرگ‌نمایی اپتیکال در آن‌ها نیست. از بین ۱۰ گوشی مورد بررسی تنها نمایندگان هواوی و ایسوس به دوربین دوگانه مجهز شده‌اند؛ دوربین دوگانه در محصولات میان‌رده و اقتصادی هواوی برای ثبت عمق به کار می‌روند و دوربین دوم در ذن‌فون مکس پلاس برای ثبت عکس‌های واید استفاده می‌شود. آنر ۹ لایتتنها گوشی لیست است که به دوربین دوگانه‌ی سلفی مجهز شده و قادر به ثبت تصاویر پرتره با آن است.

آنر ۹ لایت، پی اسمارت و وای ۷ پرایم هواوی هر سه به سنسورهایی ۱۳ مگاپیکسلی مجهز شده‌اند و سنسور دوم ۲ مگاپیکسلی آن‌ها برای ثبت عمق و استفاده از قابلیت Wide Aperture است. هر سه گوشی طبق انتظار در محیط‌های تاریک ضعیف عمل کردند. اما خوشبختانه در نور کافی هر سه دوربین عملکرد رضایت‌بخشی دارند و پرتره‌های گرفته‌شده با توجه به برچسب قیمتی این گوشی‌ها مناسب است. نرم‌افزار دوربین گوشی‌های هواوی از کامل‌ترین‌ها در نوع خود است. وای ۷ پرایم برای ثبت تصاویر سلفی بهتر در شب به فلش در بخش جلو نیز مجهز شده است.

نوکیا ۵ و نوکیا ۶ به ترتیب به دوربین‌های تکی ۱۳ و ۱۶ مگاپیکسلی مجهز شده‌اند. با وجود اینکه خبری از همکاری با زایس و دیگر شرکت‌های نزدیک به نوکیا نیست اما نوکیا ۵ و ۶ رضایت شما در این بازه‌ی قیمتی برآورده می‌کنند. تصاویر ثبت‌شده با هر دو گوشی از نظر جزئیات و شارپ بودن رضایت‌بخش هستند؛ ولی طبق انتظار عکاسی شبانه با آن‌ها چالش‌برانگیز خواهد بود. هر دو گوشی از دوربین سلفی ۸ مگاپیکسلی با فو خودکار بهره می‌برند که عملکردی متناسب و حتی بهتر از رده‌ی قیمتی ارائه می‌دهد. نسخه‌ی چین نوکیا ۵ و ۶ از نظر عملکرد بخش دوربین یک پله پایین‌تر از نسخه‌ی جهانی هستند.

جی ۵ پرو به همان سنسور و لنز استفاده‌‎شده در برادر گران‌ترش یعنی جی ۷ پرو مجهز شده است؛ جی ۵ به لطف سنسور ۱۳ مگاپیکسلی خود عکس‌هایی متوسطی ثبت می‌کند. از دست دادن جزئیات سایه‌ها و شارپ نبودن تصاویر در برخی سناریوها از اصلی‌ترین نکات منفی این گوشی اقتصادی محسوب می‌شود. خوشبختانه دوربین سلفی ۱۳ مگاپیکسلی جی ۵ عکس‌های با جزئیات و شارپ ثبت می‌کند؛ سامسونگ برای ثبت عکس سلفی در تاریکی از فلش در جلوی جی ۵ پرو استفاده کرده است. کیو ۶ به‌عنوان دیگر نماینده‌ی کره‌ای‌ها به یک دوربین تکی ۱۳ مگاپیکسلی مجهز شده است و عکس‌های گرفته‌شده با آن در حالت کلی با وجود گستره‌ی دینامیکی نامناسب،‌ رضایت‌بخش محسوب می‌شود. جزئیات تصاویر، عکاسی در شب و طراوت رنگ‌های ثبت‌شده با دوربین Q6 بهترین در نوع خود نیستند؛ اما انتظارات را برآورده خواهند کرد. دوربین سلفی کیو ۶ قادر به ثبت تصاویر واید با میدان دید ۱۰۰ درجه است؛ بنابراین اگر از علاقه‌مندان سلفی‌های گروهی هستید این گوشی گزینه‌ی مناسبی است.

ردمی نوت 5A و ردمی نوت 4X با دوربین تکی ۱۳ مگاپیکسلی روانه‌ی بازار شده‌اند. دوربین اصلی هر دو دستگاه از نظر سطح جزئیات تصاویر ثبت‌شده با آن‌ها متوسط ارزیابی می‌شوند. دوربین‌های سلفی ۵ مگاپیکسلی ردمی نوت ۵ ای و ردمی نوت ۴ ایکس تصاویری با جزئیات و رنگ‌های زنده ثبت می‌کنند. در حالت کلی دوربین نقطه‌ی قوت این دو گوشی اقتصادی شیائومی محسوب نمی‌شود؛ اما کیفیت خروجی دوربین‌ها به اندازه‌ای است که خریداران را راضی نگاه می‌دارد. ایسوس در ذن‌فون مکس پلاس از دو سنسور ۱۶ و ۸ مگاپیکسلی استفاده کرده است که به ترتیب از لنزهای استاندارد و واید بهره می‌برند؛ سنسور ۸ مگاپیکسلی با وجود ثبت عکس‌هایی با گسترده‌ی دید ۱۲۰ درجه عملکرد ضعیف‌تری نسبت به سنسور اصلی دارد. برای توصیف دوربین سلفی ۸ مگاپیکسلی این گوشی اقتصادی تایوانی‌ها، واژه‌ای جز معمولی به ذهن خطور نمی‌کند. در پایان این بخش باید گفت که تمامی گوشی‌های اقتصادی این لیست قادر به ضبط ویدئوی 4K نیستند و عکاسی در محیط‌های تاریک با آن‌ها نتیجه‌ی رضایت‌بخشی نخواهد داشت.

سخت‌افزار و عملکرد

تراشه‌های سری ۴۰۰ و ۶۰۰ کوالکام، اکسینوس ۷۸۷۰ و کرین ۶۵۹ در کنار تراشه‌ی MT6750 مدیاتک، قلب تپنده‌ی گوشی‌های اقتصادی لیست ما هستند. بدون شک قوی‌ترین تراشه‌ی را باید در دل ردمی نوت ۴ ایکس جستجو کرد؛ این گوشی با دو تراشه‌ی اسنپدراگون ۶۲۵ در بازارهای جهانی و هلیو X20 در بازار چین عرضه شده است. اسنپدراگون ۶۲۵ از نظر پردازنده‌ی مرکزی و واحد گرافیکی گزینه‌ی قدرت‌مندی است. دو گوشی پی اسمارت و آنر ۹ لایت از تراشه‌ی اختصاصی هواوی یعنی کرین ۶۵۹ بهره می‌برند؛ این تراشه در بخش پردازنده مرکزی عملکرد خوبی دارد؛ ولی واحد گرافیکی آن قابل رقابت با تراشه‌ی اسنپدراگون ۶۲۵ کوالکام نیست. تراشه‌ی اکسینوس ۷۸۷۰ سامسونگ نیز در بحث عملکرد پردازنده‌ی مرکزی ضعیف‌تر از دو رقیب اصلی خود است و واحد گرافیکی آن همانند کرین ۶۵۹ حرفی برای گفتن در مقابل میان‌رده‌های کوالکام ندارد.

تراشه‌های اسنپدراگون ۴۲۵، ۴۳۰ و ۴۳۵ کوالکام به‌عنوان تراشه‌های پایین‌رده مطرح هستند که با توجه به شماره مدل از ضعیف به قوی ذکر شده‌اند؛ تفاوتی زیادی میان عملکرد و مشخصات تراشه‌های اسنپدراگون ۴۳۵ و ۴۳۰ وجود ندارد؛ اما تفاوت بین این دو نمونه با اسنپدراگون ۴۳۵ قابل‌چشم‌پوشی نیست. تراشه‌ی ضعیف‌تر یعنی اسنپدراگون ۴۲۵ دارای ۴ هسته‌ی پردازشی و واحد گرافیکی استفاده‌‎شده در آن از نوع آدرنو ۳۰۸ است که یک پله پایین‌تر از آدرنو ۵۰۵ استفاده‌شده در اسنپدراگون ۴۳۰ و ۴۳۵ قرار دارد. تراشه‌ی MT6750 مدیاتک در بخش عملکرد و حتی واحد گرافیکی، شاید تقریبا مشابه و حتی ضعیف‌تر از نمایندگان سری ۴۰۰ کوالکام است.

وای ۷ پرایم هواوی با بهره‌گیری از تراشه‌ی اسنپدراگون ۴۳۰، گاهی با لگ در اجرای اپلیکیشن‌ها روبه‌رو می‌شود. وضعیت واحد گرافیکی این تراشه نسبت به پردازنده‌ی مرکزی در بنچمارک‌ها بهتر است. استفاده از ۳ گیگابایت حافظه‌ی رم در وای ۷ پرایم ۲۰۱۸ خیال کاربر را از مالتی‌تسکینگ راحت می‌کند. پی اسمارت با ۳ گیگابایت رم و آنر ۹ لایت با ۳ یا ۴ گیگابایت حافظه‌ی رم نیز وضعیت مشابهی در مالتی‌تسکینگ دارند. کیو ۶ با تراشه‌ی اسنپدراگون ۴۳۵ خود بسته به حافظه‌ی رم ۲، ۳ یا ۴ گیگابایتی عملکردی تقریبا مشابه وای ۷ پرایم دارد؛ هر دوی این گوشی‌ها برای اجرای بازی‌های با گرافیک بالا و حتی متوسط مناسب نیستند.

نوکیا ۵ و نوکیا ۶ هر دو به اسنپدراگون ۴۳۰ مجهز شده‌اند؛ نوکیا ۵ در دو مدل با ۲ یا ۳ گیگابایت حافظه‌ی رم به بازار عرضه می‌شود و برادر گران‌ترش با حافظه‌ی رم ۳ و ۴ گیگابایتی در بازارهای حضور دارد. از نظر عملکرد این گوشی‌ها در زمره‌ی گوشی‌هایی چون کیو ۶ و وای ۷ پرایم قرار می‌گیرند و تفاوت‌ها از نظر عملکرد چندان زیاد و محسوس نیست. ردمی نوت ۵ ای بدون شک با تراشه‌ی اسنپدراگون ۴۲۵ و ۲ گیگابایت حافظه‌ی رم روی کاغذ ضعیف‌ترین گوشی فهرست است؛ ولی این ضعف در کاربری‌های روزمره و در رابط‌کاربری خودنمایی نمی‌کند.

در مجموع باید ردمی نوت ۴ ایکس، آنر ۹ لایت و پی اسمارت را قوی‌ترین گوشی‌های لیست از نظر پردازنده دانست؛ در طرف دیگر، نماینده‌ی ارزان‌قیمت شیائومی یعنی ردمی نوت ۵ ای در بحث عملکرد ضعیف‌ترین گوشی فهرست ما شناخته می‌شود.گوشی‌های دیگر لیست، تقریبا عملکرد یکسانی ارائه می‌دهند.

باتری

شاید برخی افراد به دنبال دوربین یا حتی نمایشگر خوب در گوشی‌های خود نباشند؛ اما شارژدهی بالا تقریبا خواسته‌ی مشترکی بین تمام خریداران گوشی‌های هوشمند است. ظرفیت باتری، پشتیبانی از شارژ سریع و بهینه‌سازی‌های نرم‌افزاری مواردی هستند که در زمان خرید یک گوشی اقتصادی یا میان‌رده‌ در نظر گرفته می‌شود. شیائومی ردمی نوت 4X و ایسوس ذن‌فون پکس پلاس تنها گوشی‌های فهرست ما با ظرفیت باتری بالاتر از ۴۰۰۰ میلی‌آمپر ساعت هستند و باقی محصولات با باتری ۳۰۰۰ میلی‌آمپر ساعت روانه‌ی بازار شده‌اند؛ اگر مشکل خاصی در پردازنده، باتری و مواردی از این دست وجود نداشته باشد به‌راحتی می‌توان نماینده‌ی شیائومی و ایسوس را از بهترین‌های این بخش دانست.

اگر به دنبال یک گوشی با شارژدهی بالا هستید و از همراه داشتن شارژر و پاوربانک خسته شده‌اید، ما بهترین گوشی اقتصادی فهرست از نظر باتری یعنی ردمی نوت ۴ ایکس را پیشنهاد می‌کنیم؛ البته باید به این نکته توجه داشت که شارژ شدن ردمی نوت ۴ ایکس با شارژر معمولی ۵ ولت و ۲ آمپری آن بیش از ۲ ساعت و نیم به طول می‌انجامد. بر خلاف ذن‌فون مکس پلاس که پردازنده مانع دستیابی به عملکرد بی‌نقص در باتری شده، تراشه‌ی بهینه‌ی اسنپدراگون ۶۲۵ به مصرف پایین ردمی نوت ۴ ایکس منجر شده است. ذن‌فون‌ مکس پلاس پس از نماینده‌ی شیائومی بهترین عملکرد را در بخش باتری دارد؛ از این گوشی می‌توان به‌عنوان پاوربانک برای شارژ کردن گوشی‌های دیگر نیز استفاده کرد.

سری J و A گوشی‌های سامسونگ همواره شارژدهی بالایی داشته‌اند و همین مسئه به فروش بیشتر آن‌ها کمک کرده است. جی ۵ پرو با وجود باتری ۳۰۰۰ میلی‌آمپر ساعتی شارژدهی خوبی دارد. مشاهده‌ی عملکرد متوسط از پایین‌رده‌ها و میان‌رده‌های هواوی دیگر امری طبیعی شده است؛ به‌طوری که در مورد پی اسمارت، آنر ۹ لایت و وای ۷ پرایم ۲۰۱۸ نیز این مسئه صدق می‌کند؛ باتری ۳۰۰۰ میلی‌آمپر ساعتی این سه گوشی شما را تنها برای یک روز کاربری معمولی همراهی خواهد کرد. نوکیا ۶ و کیو ۶ ال‌جی را باید ضعیف‌ترین‌های بخش باتری دانست. فقدان قابلیت شارژ سریع کارآمد در گوشی‌های اقتصادی یک نقص است که امیدواریم سازندگان در سال‌های آتی آن را برطرف کنند.

جمع‌بندی

شناخت نیازها و خواسته‌ها از یک گوشی هوشمند اولین قدم برای خرید آن محسوب می‌شود؛ هر محصول در بخش‌های خاصی نسبت به رقبایش برتر است و همین مسئه انتخاب یک گوشی ایده‌ال را دشوار می‌کند. برای مثال گوشی‌های هواوی طراحی مدرن‌تر و زیباتری نسبت به رقبا دارند؛ اما باتری نقطه‌ی قوت آن‌ها است. ردمی نوت ۴ ایکس باتری و عملکرد خوبی در وظایف گرافیکی دارد؛ از طرفی ظاهر آن هنوز به‌روز نشده است. کیو ۶ طراحی زیبایی دارد اما شارژدهی و فقدان حسگر اثر انگشت انتخاب را دشوار می‌کند.

آنر ۹ لایت و پی اسمارت پردازنده‌ی میان‌رده‌های گران‌تر هواوی را در دل خود دارند؛ اما روشنایی نمایشگر آنر ۹ لایت چندان بالا نیست. وای ۷ پرایم ۲۰۱۸ خوش‌ساخت و زیبا به نظر می‌رسد؛ اما باتری آن نسبت به نسل گذشته‌ی خود نیز ضعیف‌تر شده است با این حال می‌توان با آن طعم اندروید اوریو را چشید. ردمی نوت ۵ ای یکی از ارزان‌ترین‌های فهرست است و با در نظر گرفتن قیمت، عملکرد و کیفیت مناسبی دارد. از شما دعوت می‌کنیم به کمک جدول زیر که به‌صورت تقریبی توانمندی گوشی‌ها را در وظایف روزمره نشان می‌دهد گوشی موردنظر خود را انتخاب کنید:

پرچمداران محبوب ۲۰۱۹ همگی نمایشگرهای شایسته‌ای دارند اما نقاط ضعف و قوت هر کدام چیست؟ با مقایسه‌ی نمایشگر پرچمداران امسال همراه ما باشید.

با نگاه به تاریخچه تلفن همراه، به‌خوبی مسیر تغییر و تکامل کاربری آن از یک وسیله‌ی صرفا ارتباط به یک وسیله‌ی همراه چندکاربردی قابل تشخیص است. استانداردهای این بخش همگام با نیازهای بازار و خواست کاربران به‌سرعت در حال تغییر است به‌طوری‌که خرید یک گوشی با نمایشگر کوچک‌تر از ۶ اینچ عجیب‌تر از نمونه‌های بزرگ به نظر می‌رسد. خوشبختانه نمایشگرهای خوب دیگر مختص گوشی‌‌های پرچم‌دار نیستند اما تنها در این نوع گوشی‌ها شاهد بهترین‌‌ها هستیم؛ در مقایسه‌ی پیش روی گوشی‌های زیر حضور دارند:

• آیفون ۱۱ پرو و آیفون ۱۱ پرو مکس
• بلک‌شارک ۲ پرو
• آیفون ۱۱
• گلکسی نوت ۱۰ پلاس
• گلکسی اس ۱۰ پلاس
• پی ۳۰ پرو
• می ۹
• وان‌پلاس ۷ پرو

شایان ذکر است، تنها گوشی‌هایی که در زومیت بررسی شده‌اند، در این مقایسه شرکت حضور دارند؛ همچنین به‌دلیل تشابه بالای پنل‌ها در برخی محصولات مشابه از تکرار دو گوشی خودداری شده است. این مطلب با بررسی دیگر پرچمداران بازار در سال جاری به‌روز خواهد شد. رزولوشن، ابعاد، روشنایی، دقت رنگ‌ها، پوشش رنگی و قابلیت‌های ویژه‌ای که هر کدام از محصولات در بخش نمایشگر دارند المان‌هایی هستند که مورد بررسی قرار گرفته‌اند.

رزولوشن، ابعاد و مشخصات پنل

تمام موارد فهرست به‌جز گوشی اپل آیفون ۱۱ از پنل OLED بهره می‌برند؛ این بدان معنا است که اکثر شرکت‌ها به دلیل ویژگی‌های ممتازی همچون روشنایی بالا، زاویه‌ی دید عالی و مشکی عمیق به استفاده از این تکنولوژی در محصولات بالارده‌ی خود روی آورده‌اند. پیش از آغاز مقایسه، بهتر است جدول مشخصات کلی پنل‌های گوشی‌های مذکور را مشاهده کنید:

آیفون ۱۱ تنها گوشی حاضر در فهرست است که از نمایشگر LCD بهره می‌برد و همین مسئله رسیدن به نسبت نمایشگر به بدنه‌ی بالای ۸۰ را برای آن دشوار کرده است. گلکسی نوت ۱۰ با طراحی خاص و تمام‌صفحه‌ی خود بیشترین نسبت نمایشگر به بدنه در محصولات مورد بررسی را دارد. تقریبا تمام گوشی‌های فهرست نمایشگرهای بزرگ دارند؛ از این رو استفاده از آن‌ها با یک دست دشوار است، اما نمایشگر آیفون ۱۱ پرو با قطر ۵.۸ اینچی گزینه‌ی مناسب‌تری برای علاقه‌مندان به گوشی‌های سایز کوچک است. لازم به ذکر است که طبق بررسی‌های ما، چینی‌ها از پنل تقریبا مشابهی در گوشی شیائومی می ۹، بلک‌شارک ۲ پرو، می ۹ تی و می ۹ تی پرو استفاده کرده است؛ از این رو می‌توان با تقریب مناسبی عملکرد آن‌ها را یکسان درنظر گرفت.

مقاله‌های مرتبط:

• بررسی آیفون ۱۱ پرو و پرو مکس
• بررسی گلکسی نوت ۱۰ پلاس

گوشی‌های سامسونگ گلکسی اس ۱۰ پلاس، پی ۳۰ پرو، گلکسی نوت ۱۰ پلاس و وان‌پلاس‌ ۷ پرو از پنل‌هایی با گوشه‌های خمیده استفاده می‌کنند؛ این نوع پنل‌ها شاید به زیبایی محصول کمک بکنند ولی در عمل باید به لمس‌های اتفاقی نیز توجه کرد. اعوجاجی که در دو طرف تصویر ایجاد می‌شود، احتمالا حس بی‌استفاده‌بودن بخش‌های منحنی را به شما القا خواهد کرد. در بین این چهار گوشی، کهکشانی‌های سامسونگ از نظر انحنا تعادل بهتری را برای جلوگیری از لمس‌های اتفاقی برقرار کرده‌اند.

در بحث رزولوشن نیز آیفون ۱۱ کمترین رزولوشن در بین تمام گوشی‌های این مقایسه را دارد؛ چنین تراکمی برای یک گوشی ۷۰۰ دلاری معقول نیست. در عمل ما تراکم پیکسل بالای ۴۰۰ را برای یک گوشی بالارده ایده‌ال می‌دانیم؛ تراکم پیکسل بالا دشمن شارژدهی باتری است و تراکم پایین کم چالشی جدید برای ارائه‌ی تصاویر شارپ محسوب می‌شود.

تصاویر در نمایشگرهای QHD شارپ‌تر از نمونه‌های FHD هستند اما این فاصله به اندازه‌ای نیست که چیزهای مهمی مانند باتری را فدای آن کنید؛ البته در نمایشگرهای QHD نیز عموما امکان کاهش رزولوشن وجود دارد؛ برای بسیاری از کاربران این تفاوت ملموس نیست. گلکسی اس ۱۰ پلاس بیشترین تراکم پیکسل را بین پرچمداران مورد بررسی ما دارد.

مقاله‌های مرتبط:

• بررسی وان پلاس ۷ پرو
• بررسی پی ۳۰ پرو

وان‌پلاس با گوشی وان‌پلاس ۷ پرو به جهانیان نشان داد که استفاده از نمایشگری با نرخ‌ به‌روزرسانی ۹۰ هرتزی در کنار رابط کاربری سریع و بهینه تا چه میزان در تجربه‌ی کاربری مؤثر است. متاسفانه خبری از این نمایشگر در باقی رقبا نیست؛ البته سری گوشی‌های پیکسل ۴ نیز به چنین نمایشگرهایی مجهز شده‌اند. تأثیر نرخ بالای به‌رزورسانی به‌وضوح در اسکرول‌ها و انیمیشن‌های رابط کاربری و اپلیکیشن‌ها قابل مشاهده است. استفاده از این قابلیت به‌معنی مصرف شارژ بیشتر است؛ به همین جهت سازندگان نیم‌نگاهی نیز به ظرفیت باتری خود دارند. اما نرخ دریافت لمس چیست؟

مقاله‌های مرتبط:

• نظرسنجی: بهترین گوشی هوشمند حال حاضر چیست؟

لایه‌ی خاصی در نمایشگر مسئول دریافت لمس‌های کاربر است؛ به‌صورت پیش‌فرض در گوشی‌ها این نمونه‌برداری در هر ثانیه ۶۰ بار انجام می‌شود. آیفون‌ ۱۰ و نسل‌های بعد همگی لمس کاربر را با فرکانس ۱۲۰ هرتز دریافت می‌کنند و بلک شارک ۲ پرو شیائومی نیز این کار را ۲۴۰ بار در ثانیه انجام می‌دهد. این ارقام تأثیری در ارائه‌ی تصویر ندارند اما گوشی واکنش‌پذیرتر از نمونه‌های ۶۰ هرتزی است؛ دریافت لمس سریع‌تر بیش از هر چیز گیمرها را هدف قرار داده است. 

روشنایی

مقاله‌های مرتبط:

• بررسی آیفون ۱۱
• بررسی بلک شارک 2 پرو

در بحث روشنایی پنل‌های سایز کوچک برخلاف پنل‌های بزرگ، OLEDها حرف نخست را می‌زنند. وقتی صحبت از روشنایی به میان می‌آید، فاکتورهایی همچون حداکثر روشنایی، حداقل روشنایی، رنگ مشکی و کنتراست به میان می‌آید. روشنایی بالا تأثیر مستقیمی روی خوانایی نمایشگر در شرایط نوری شدید دارد و مشاهده‌ی محتوای HDR را دست‌یافتنی‌‌تر کرده است. حداقل روشنایی فاکتور مهمی در استفاده‌ از گوشی در فضاهای تاریک است و رنگ مشکی نیز تجربه‌ی دیداری را بهبود می‌دهد. روشنایی حداکثر به دو دسته‌ی کلی تنظیم دستی و خودکار تقسیم می‌شود و می‌توان آن را با معیارهایی کاملا سفید یا ۵۰ درصد سفید اندازه‌گیری کرد؛ در پنل‌های OLED روشنایی با کاهش فضای سفید بیشتر و در پنل‌های ‌LCD ثابت است.

مقاله‌های مرتبط:

• بررسی گلکسی اس ۱۰ پلاس
• بررسی می ۹

گلکسی نوت ۱۰ با ثبت روشنایی ۱۲۵۵ نیتی هنگام تنظیم خودکار رکورددار این بخش محسوب می‌شود اما آیفون ۱۱ پرو مکس در بخش تنظیم دستی با ثبت ۱۱۳۰ نیت یکه‌تازی می‌کند؛ به‌جز آیفون‌های اپل تمام اعضای فهرست روشنایی متفاوتی در تنظیم دستی و خودکار (بالاتر) دارند؛ این مسئله برای کاربرانی که از حالت تنظیم خودکار استفاده می‌کنند، اهمیت چندانی ندارد، اما کاربرانی که تنظیم دستی را معیار خود قرار می‌دهند اوقات بهتری را با آیفون‌ها در فضای باز خواهند داشت. به‌جز آیفون‌ ۱۱ پرو و پرو مکس، همگی گوشی‌ها روشنایی دستی در بازه‌ی ۶۰۰ الی ۷۰۰ نیت دارند که رقمی مناسب برای استفاده‌های عادی و حتی محیط‌های باز است.

رنگ مشکی و خاموش‌شدن پیکسل‌ها در پنل‌های OLED رسیدن به کنتراست بی‌نهایت را ممکن کرده است. آیفون ۱۱ به‌دلیل استفاده از پنل LCD در این بخش عقب‌تر از برادرانش و دیگر محصولات OLED این مقایسه قرار می‌گیرد؛ با این حال آیفون ۱۱ یکی از بهترین پنل‌‌های LCD استفاده‌شده در بین گوشی‌های هوشمند را از نظر روشنایی و کنتراست دارد. هر ۹ گوشی مقایسه‌شده، روشنایی حداقل مناسبی دارند (زیر ۳ نیت) اما آیفون ۱۱ و گوشی هواوی پی ۳۰ پرو به ترتیب با ۱.۶ و ۱.۷ نیت بهترین‌های حاضر در این مولفه هستند. 

دلیل تفاوت ۱۸۰ نیتی بین نمایشگرهای بلک‌شارک ۲ پرو و می ۹ قابلیت Sunshine visual enhancement در جدیدترین گوشی گیمینگ این شرکت است. همان‌طور که در جدول مشخص است، آیفون ۱۱ از محتوای با گستره‌ی دینامیکی بالا پشتیبانی نمی‌کند اما باقی گوشی‌های بالارده به نوعی از این استانداردها پشتیبانی می‌کنند. دالبی ویژن و +HDR10 به‌دلیل پخش محتوای با متادیتای داینامیک و Tone Mapping پویا یک رده بالاتر از HDR10 قرار می‌گیرند. 

پوشش فضای رنگی و دقت

وقتی صحبت از کیفیت نمایشگر به میان می‌آید، علاوه بر فاکتورهای روشنایی و مشخصات پنل، مواردی همچون دقت رنگ، تنوع کالیبراسیون‌ها و توانایی در پوشش رنگ‌های گسترده‌تر نیز مطرح است. سال‌ها پیش تصور اینکه گوشی‌های موبایل با کالیبراسیون کارخانه‌ای دقیق و متنوع وارد بازار شوند، کمی دشوار بود اما امروزه تقریبا تمام پرچمداران بازار (و حتی میان‌رده‌ها) عملکرد قابل‌قبولی در این بخش دارند.

مقاله‌های مرتبط:

• مقایسه سرعت آیفون 11 پرو، گلکسی نوت 10 پلاس و هواوی پی 30 پرو
• نتیجه مقایسه دوربین آیفون 11 پرو، گلکسی نوت 10 پلاس، هواوی پی 30 پرو و آیفون 11

وقتی صحبت از فضای رنگی گسترده مانند DCI P3 می‌شود، به این معنی است که پنل توانایی پوشش رنگ‌هایی با غلظت بیشتر را دارد؛ پشتیبانی از چنین فضاهایی پیش‌نیازی مهم برای محتوای HDR محسوب شده و باعث می‌شود تصاویر شاداب‌تر و زنده‌تر به نمایش درآیند. عموما خطای رنگ با گسترده‌شدن فضا افزایش پیدا می‌کند و دقیق‌ترین حالت در گوشی‌ها نیز حالت منطبق بر sRGB است. شما می‌توانید مواردی مثل دقت رنگ و پوشش فضاهای رنگ را در حالت پیش‌فرض و دقیق‌ترین حالت مشاهده کنید:

همه‌ی گوشی‌های فهرست به‌جز آیفون‌های اپل امکان انتخاب حالت کالیبراسیون را در اختیار کاربر قرار می‌دهند؛ اپل از سیستم خودکار برای این تغییر در فضاهای رنگی استفاده می‌کند. تقریبا تمام گوشی‌های فهرست در پوشش فضای رنگی DCI P3 موفق هستند اما پی ۳۰ پرو هواوی از این نظر ضعیف‌تر از رقبا عمل کرد. کالیبره‌ی رنگ در اکثر پرچمداران به‌صورت پیش‌فرض روی حالتی با فضای رنگی گسترده قرار دارد؛ این حالت رنگ‌های زنده‌تری نسبت به حالت‌های استاندارد و نرمال دارد؛‌ با صرف‌نظر از آیفون‌های اپل که قادر به تست آن‌ها در فضای DCI P3 نبودیم، وان‌پلاس ۷ پرو بهترین دقت را در حالت پیش‌فرض داشت و در دقیق‌ترین حالت نیز با پرچمداران آیفون عملکرد مشابهی داشت.

پیشرفت پرچمداران در این بخش نسبت به سال‌های گذشته مشهود است و تفاوت عملکردشان به اندازه‌ای زیاد نیست که ملاکی برای انتخاب باشد. عموما کاربران فضای رنگی پیش‌فرض گوشی‌های خود را استفاده می‌کنند و طراوت و گاه غیرواقعی بودن رنگ‌ها برای آن‌ها در اولویت بالاتری نسبت به دقت رنگ است. لازم به ذکر است که فعال کردن حالت‌هایی مانند True Tone و نمونه‌های مشابه آن در گوشی‌های اندرویدی باعث کاهش دقت رنگ می‌شود. 

جمع‌بندی

حقیقتا رقابت در دنیای گوشی‌های هوشمند نزدیک‌تر از هر زمان دیگری شده است و نبردها برنده‌ای از پیش تعیین‌شده ندارند. نمایشگرهای محصولات بالارده دلرباتر از گذشته شده‌اند و دیگر برند ااما نشان از قدرت یک بخش مانند نمایشگر ندارد. مطالب گفته‌شده در این مقاله به‌خوبی تفاوت‌ها، برتری‌ها و ضعف‌های هر یک از محصولات را نشان می‌دهد اما در ادامه به هر کدام از آن‌ها در بخش‌های مختلف امتیازی داده شده است تا جدای از ارقام ناملموس به دید بهتری از هر یک برسید. 

* از اعطای امتیاز نهایی به دلیل تفاوت وزن هر یک از مولفه‌ها خودداری شده است تا کاربر بسته به نیاز خود گزینه‌ی مناسب را انتخاب کند.

اما نظر شما در مورد نمایشگرهای پرچمداران چیست؟ چه ویژگی بیش از همه برای شما در نمایشگر مهم است و تجربه‌ی کدام یک از محصولات بالا را لذت‌بخش‌تر دیدید؟

در پایان از شما دعوت می‌کنیم نظرات خود در مورد هر یک گوشی‌های مورد بررسی را علاوه بر بخش دیدگاه‌ها در بخش بررسی کاربران محصولات نیز با دیگر علاقه‌مندان به اشتراک بگذارید؛ شما می‌توانید برای مشاهده‌ی مشخصات فنی، قیمت روز، دسترسی به بررسی زومیت و طرح سوالات خود پیرامون یک گوشی از بخش محصولات زومیت استفاده کنید